Jak zauważa siostra Maria Magdalena od Jezusa Zmartwychwstałego - 21 listopada jest świętem Ofiarowania Matki Bożej. Jest to tradycja związana z tym, że Maryja jako młoda była ofiarowana Bogu na służbę w świątyni. Tego dnia jest obchodzony w Kościele Dzień Życia Kontemplacyjnego, pro orantibus, to znaczy za modlących się. Taki dzień był ustanowiony po to, żeby przypomnieć ludziom, że są w Kościele mniszki, które całe swoje życie poświęcają Bogu w modlitwie, w ofierze, w pokucie, w różnych intencjach. Duch Święty wzbudził bardzo wiele charyzmatów w Kościele i też mniszki żyjące w klasztorach kontemplacyjnych żyją różnymi charyzmatami. Pewnie najbardziej znane to są Wizytki, Klaryski czy Benedyktynki, ale też Karmelitanki Bose. Naszym głównym powołaniem i życie nasze poświęcamy szczególnie modlitwie za kapłanów, za Ojca Świętego, we wszystkich intencjach, które On nosi w sercu. - podkreśla przeorysza łódzkiego Karmelu.

W piątkowy wieczór - celebrując Jubileusz Dnia Życia Kontemplacyjnego - w łódzkim karmelu klauzurowym odbyły się nieszpory, którym przewodniczył o. Ernest Zielonka - referent Wydziału ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Kurii Metropolitalnej Łódzkiej.

We wspólnej modlitwie wzięły udział Siostry z łódzkich zgromadzeń zakonnych - Siostry: Antonianki, Bernardynki, Karmelitanki Dzieciątka Jezus, Pasjonistki, Siostry Świętej Rodziny, Służebniczki NMP NP, Urszulanki SJK, Siostry Baranka oraz siostry pustelnice i brat pustelnik.

W refleksji podczas modlitwy brewiarzowej o. Ernest nawiązując do historii diecezji powiedział - kiedy powstaje nasza diecezja, dzisiaj archidiecezja już ponad stuletnia, ówczesny biskup Tymieniecki, jedną z pierwszych rzeczy, która mu przychodzi do głowy, to sprowadzenie jakiegoś zakonu kontemplacyjnego. Los padł na Macieja, czyli na Przemyśl i w 1928 roku przyjeżdżają do nas, tu na Julianów, Siostry Karmelitanki Bose. Przyjeżdżają, bo ówczesny rektor seminarium mówi: w tej Łodzi to, żeby tu cokolwiek funkcjonowało, biorąc pod uwagę, jakie to jest miasto - pamiętajmy Łódź przedwojenna, to jest jedno z najbardziej rozwijających się miast na świecie, nie w Polsce, na świecie - żeby tą Łódź uratować, to trzeba jakiegoś zakonu, który za tą Łódź się będzie modlił. I… siostry się modlą i pozostają wierne temu wezwaniu biskupa Tymienieckiego. Później mija wojna, dojeżdżają do nas siostry Bernardynki. W pewnym momencie pojawiają się pustelnicy i pustelnice. - zauważył o. Zielonka.

- Dziś dziękujemy Panu Bogu, że od biskupa Tymienieckiego do naszego biskupa mamy pasterzy kościoła łódzkiego, którzy rozumieją i pojmują wartość życia ludzi, którzy nic nie robią. No tak, bo Bernardynki jakoś się ratują, bo jeszcze jakieś tam przedszkole prowadzą, ale poza tym to nic więcej nie robią. Karmelitanki zupełnie nic nie robią, a pustelnicy to już w ogóle. W naszym życiu chrześcijańskim, życiu kontemplacyjnym, to co było zawsze bardzo ważne, my nie odchodziliśmy na pustynię, żeby odnaleźć siebie, żeby odnaleźć jedność z naszym jestestwem, żeby odnaleźć jakąś jedność z naturą i wszechświatem. My w chrześcijaństwie odchodzimy na pustynię po to, aby stracić siebie, aby stracić siebie i odnaleźć Jego, jedyną Miłość! - podkreślił kaznodzieja.

Kończąc refleksję karmelita powiedział - Życie kontemplacyjne w Kościele jest dla, dla! Tereska, kiedy wstąpi do karmelu w Lisieux, powie, wiem po co tu przyszłam. Po to, żeby zbawić wiele dusz, a przede wszystkim dusz kapłanów. Bardzo konkretnie. Powie jeszcze inną rzecz, taką bardzo współczesną. Przyszłam tutaj i nie miałam żadnych złudzeń, żadnych. To jest ważne - żyć dla. Dzisiaj dziękujemy naszym pasterzom - naszego Kościoła łódzkiego, za to, że, że rozumieją, że doceniają wartość takiego życia! - zakończył.

Po zakończeniu Liturgii Godzin miała miejsce agapa i spotkanie z Siostrami Karmelitankami w klasztornej rozmównicy.

Klasztor ss. Karmelitanek Bosych w Łodzi, został założony przez Karmelitanki przemyskie 10 maja 1928 r. Budynek klasztorny wybudowano w latach 1933-35, natomiast budowa kościoła trwała z przerwami od 1939 do 1952 roku. Siostry przebywają za tzw. klauzurą papieską, prowadząc życie w ukryciu przed światem oddając się modlitwie i pokucie. Aktualnie w łódzkim Karmelu jest 11 sióstr. Najstarsza ma 85 lat, a najmłodsza 37 lat.