Konferencja składała się z dwóch części. Pierwszego dnia prelegenci przedstawili swoje stanowiska na temat poruszanego przez konferencję problemu. Drugiego dnia odbywała się praca w grupach tematycznych.

Dziekan Wydziału Teologicznego UMK ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki przywitał uczestników, prelegentów oraz ekspertów: red. Agatę Puścikowską, ks. prof. dr. hab. Waldemara Chrostowskiego i ks. prof. dr. hab. Mirosława Mroza oraz życzył owocnych obrad i dyskusji.

Pornocywilizacja

Red. Puścikowska poruszyła problem pornocywilizacji i jej destruktywnego wpływu na życie człowieka. Na przykładzie życia i śmierci bł. Karoliny Kózkówny wykazała, że istnieje wyraźny rozdział dwóch światów – czystości i brudu. Owe dwa światy nie dotyczą sfery tylko cielesnej, ale przede wszystkim duchowej. Brud duchowy prędzej czy później zostanie wyrażony w konkretnych postawach i działaniach. I odwrotnie. Czystość wewnętrzna, duchowa znajduje swoje odbicie w życiu codziennym i podejmowanych decyzjach.

Rozmyła się granica między dobrem a złem, czystością a brudem. Jednym z problemów, które się do tego przyczyniają, jest pornografia, wdziera się ona w nasze życie i jest ogólnodostępna. Regularne korzystanie z pornografii sprawia, że następuje uprzedmiotowienie człowieka, co prowadzi do odzierania go z godności. Często uzależnienie od pornografii kończy się podjęciem konkretnych działań: gwałtów, molestowania itp. Trzeba budzić świadomość problemu, przestrzegać przed strasznymi konsekwencjami pornocywilizacji. – Potrzebujemy wzorców czystości. Takim wzorcem jest bł. Karolina, która po ludzku została pokonana, a w perspektywie wieczności zwyciężyła. Wielkim przegranym okazał się jej oprawca, który, według przekazu historycznego, odebrał sobie życie – powiedziała red. Puścikowska.

Przyciąganie czystości

Ks. prof. dr hab. Mirosław Mróz skupił się na omówieniu cnoty czystości i jej przeciwieństwa, jakim jest nieczystość. Powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, powiedział, że czystość wiąże się z nadaniem ciału właściwej czci, swoistego splendoru, blasku. Czystość – wg św. Tomasza – jest nieskazitelnością i wiąże się z poczuciem czci. Czystość sprawia, że człowiek staje się godnym chwały i przyciąga innych do takiego sposobu życia niczym światło. – Czystość pozwala odkryć duchowe piękno człowieka – mówił ks. prof. Mróz. Zaznaczył, że człowiek, by być wybitnym w cnocie czystości, potrzebuje łaski, która nie ogranicza natury, ale ją wydoskonala.

Przeciwległym biegunem czystości jest zmaza, nieczystość, która jest brakiem światła. Człowiek żyjący w brudzie, zmazie, nieczystości żyje także w strachu przed blaskiem, co może prowadzić do kolejnych złych czynów.

Czystość i brud w Biblii

Ks. prof. dr. hab. Waldemar Chrostowski swoje wystąpienie rozpoczął od zdefiniowania, czym jest czystość i brud, a następnie, bazując na tekście Księgi Kapłańskiej ze Starego Testamentu, zaznaczył, że zwyczajne czynności fizjologiczne człowieka często były obwarowane silną motywacją religijną. Troska o czystość, unikanie brudu miało charakter religijny. W Biblii czystość często jest rozumiana w perspektywie rytualnej. Zwrócił także uwagę, że nieczystość jest czymś, co sprzeciwia się świętości, dlatego musi zostać od niej odcięta.

Zwieńczeniem pierwszego dnia konferencyjnego była dyskusja panelowa, w której uczestnicy mogli zadawać pytania prelegentom. Drugiego dnia uczestnicy dyskutowali w grupach tematycznych nad czystością i brudem w życiu człowieka.