Wielkimi krokami zbliżamy się do końca Roku Świętego Miłosierdzia. Przeżywaliśmy go w Kościele, z Kościołem, z papieżem Franciszkiem i we własnym sercu, bo ufność otwiera serce człowieka na dar miłosierdzia Bożego. Kościół chce przypomnieć światu, że Bóg jest miłosierny. Miłosierny Jezus ukazywał się nie tak dawno, bo w XX wieku, św. Siostrze Faustynie na terenie naszej Ojczyzny i polecił jej przekazać światu słowa modlitwy: „Jezu, ufam Tobie!”. Dzisiaj prosimy miłosiernego Boga szczególnie o dar wiary, bo wszystko zaczyna się od niej, a wiara jest łaską. W Roku Świętym Miłosierdzia spójrzmy zatem na ten dar, który wydaje się, że jest dziś nieco uszczuplony, dlatego wołamy do miłosiernego Boga: „Miej miłosierdzie dla nas i dla całego świata”.

Spoglądamy na dzieje krajów Starego Kontynentu, które wskazują, że dokonał się straszliwy grzech. Rewolucja francuska spowodowała śmierć tysięcy francuskich katolików, stąd obecna Francja jest narodem, gdzie wiara nie kwitnie, łaska wiary została jej jakby odjęta. Z kolei w Niemczech – drugim znaczącym kraju Europy – idee nazistowskie i bezbożny hitleryzm doprowadziły do II wojny światowej i zagłady milionów istnień ludzkich. Ten grzech także owocuje odejściem od wiary narodu niemieckiego. Nie da się zapomnieć również bluźnierstw i morderstw dokonanych przez komunizm sowiecki, w wyniku czego ludzie w Rosji zatracili łaskę wiary. Jakież okrutne były też dzieje kolonializmu dokonywanego przez Anglię, Hiszpanię i inne kraje europejskie. To także dzieje grzechu.

Te wielkie grzechy mogły zaważyć na tym, że ludzie są dziś pozbawieni łaski wiary – de facto pozbawili się jej sami. Ludzkość XXI wieku pogrążyła się w nihilizmie i przestaje oddychać wiecznością, co powoduje, że tu, na ziemi, dławi się, krztusi i choruje.

Cieszymy się, że Ojciec Święty Franciszek otwiera nasze serca na dar Bożego Miłosierdzia i pobudza nasze pragnienie, by je nieść drugiemu człowiekowi. Nieocenione jest też przypomnienie przekazane ludzkości przez św. Faustynę: „Jezu, ufam Tobie!”. Tę modlitwę przyjmuje dzisiaj niemal cały świat i jest ona największą nadzieją człowieka.

Wiara w Boga, porządek moralny w życiu rodzinnym, duch pokuty i modlitwy stanowią niezwykły element naszego życia społecznego i rodzinnego. Prośmy Boga o łaskę jasności wiary i zawierzenia, a także o łaskę powrotu do miłosiernego Ojca dla nas wszystkich, którzy jakże często jesteśmy zwykłymi synami marnotrawnymi.