W niedzielę wieczorem, jak co tydzień, rozmawialiśmy z żoną o nas – o tym, co dobre, co złe, co nam w życiu małżeńskim wychodzi, a także, jakie błędy popełniamy. W pewnym momencie moja małżonka postawiła w myślach pewną ważną diagnozę i zadała mi proste pytanie: – Jakim Ty byś chciał być dla mnie mężem? Ale tak konkretnie... Diagnoza była jasna: On nie ma wizji siebie chociażby za pięć lat.
W odpowiedzi, właściwym sobie tonem taniego kaznodziei, stwierdziłem, że chciałbym być opiekuńczy, odpowiedzialny i chciałbym stanowić dla niej i dzieci oparcie. W ten sposób koncertowo potwierdziłem diagnozę mojej żony. Ta odpowiedź była wybitnie ogólnikowa – mógłby jej udzielić każdy przypadkowo napotkany na ulicy mężczyzna, ale nie człowiek, którego ona zna z wzajemnością od kilku lat.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jak wiemy, dobrymi chęciami wybrukowane jest piekło, a pytanie dotyczyło konkretnych cech, zachowań i postaw oraz tego, co robię lub chcę zrobić, by je osiągnąć. Nad odpowiedziami z gatunku konkretnych musiałem chwilę pomyśleć. Poza chęcią bycia wysportowanym i umięśnionym (to nie jest żart!) niesamowicie inspirująca jest dla mnie wizja mężczyzny, który w swoim domu kładzie się spać jako ostatni i budzi się jako pierwszy, bo gdy jego rodzina już śpi i jeszcze śpi, on się za nią modli.
Oczywiście tak sformułowany pomysł na siebie należy traktować jako pewien skrót myślowy, który oznacza mężczyznę obecnego we wszystkim, co przeżywają jego bliscy. Jeśli moja żona właśnie odkryła dla siebie jakąś ważną prawdę w słowie Bożym, to ja o tym wiem i cieszę się razem z nią. Jeśli moje dziecko nie zostało włączone do drużyny szkolnej w ulubionej dyscyplinie sportu, to jestem wtedy przy nim. Nie zamykam się w świecie swoich pragnień i pasji, ale jestem darem. Nie oznacza to oczywiście, że nie mam prawa do zainteresowań. Oznacza to natomiast odpowiednio ułożoną hierarchię wartości, która wymaga góry wyrzeczeń i pokory. A nad tym wszystkim ciągle jest rozmowa o bliskich z Bogiem – systematyczna i męska. Tego właśnie chcę.
* * *
Jarosław Kumor
Mąż i ojciec, dziennikarz i publicysta, redaktor naczelny miesięcznika dla rodzin „Na Skale”, jeden z liderów męskiej wspólnoty Przymierze Wojowników