Pyrzyce to najważniejsze miasto na mapie peregrynacji Relikwii Krzyża Świętego oraz Krzyża Wiary św. Ottona, gdyż to właśnie tutaj promieniuje źródło chrzcielne Patrona naszej archidiecezji, związane z łaską chrztu udzielanego pyrzyczanom w 1124 r. Do tej tajemnicy niedługo powrócimy, gdy przygotowywać się będziemy do 900. rocznicy tego tak istotnego wydarzenia.

Początki dzisiejszej parafii pw. św. Ottona w Pyrzycach – przypomina Remigiusz Pajor-Kubicki, parafianin – sięgają początków XX wieku, gdy po wymówieniu przez miasto możliwości sprawowania Mszy św. w sali ratusza zaistniała konieczność powstania budynku Kościoła katolickiego. Pozyskano wówczas jedną ze stodół i z datków parafian powstała kaplica, obok której wybudowano plebanię. Funkcjonowała ona jako kuracja i dopiero w roku 1924 uzyskała status parafii. Wówczas swoim zasięgiem obejmowała centralną i zachodnią część ówczesnego powiatu pyrzyckiego, a także poszczególne miejscowości powiatów Gryfino i Myślibórz. Wiernych stanowili przede wszystkim robotnicy sezonowi, w większości Polacy. Stąd też regularnie sprawowane były Msze św. z polskim kazaniem. Kaplica podobnie, jak prawie 90 proc. zabudowań w mieście uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Pierwszą po wojnie Mszę św. sprawował 8 września 1945 r. chrystusowiec – ks. Stanisław Koszarek. W grudniu 1953 r. proboszczem został ks. Stanisław Rut SChr. Po nim tę funkcję pełnili: ks. Alojzy Dudek SChr (1957-58), ks. Stefan Kaczmarek SChr (1958-63), ks. Tadeusz Myszczyński SChr (1963-74), ks. Stanisław Misurek SChr (1974-78), ks. Józef Kamiński SChr (1978-87), ks. Franciszek Gałdyś SChr (1987-96), ks. Władysław Kołtowski SChr (1996 – 2001), ks. Tadeusz Zachara SChr (2001-10), ks. Krzysztof Rytwiński SChr (2010-11) i ks. Zbigniew Rakiej SChr (2011-15). Od lipca 2015 r. proboszczem parafii jest ks. Tadeusz Kłapkowski SChr. Swoją nieocenioną pomocą służą również trzy siostry Misjonarki Chrystusa Króla.

Czas Misji przypadł na drugi tydzień Adwentu. Niezwykłego charakteru nabrało powitanie, gdy ponad 50 osobowa grupa parafian od św. Ottona razem z ks. Tadeuszem Kłapkowskim SChr i ks. Damianem Jędrzejakiem SChr wzięła w kościele Najświętszej Maryi Panny Bolesnej krzyż na ramiona i procesyjnie, przy bardzo niekorzystnej pogodzie, przeniosła go razem z relikwiami ulicami Pyrzyc do kościoła, dając tym samym wspaniałe świadectwo wiary. Przewodząc tej procesji z relikwiami w rękach byłem wzruszony ich postawą i bogactwem ducha. Inauguracyjna Msza św. zgromadziła ponad 400 wiernych, dzieci, młodzież, wspólnoty modlitewne.

Podniosła liturgia zachęciła wszystkich do wiernego trwania przez cały tydzień przy prawdzie o Chrystusowym Krzyżu. Głębokiego charakteru misji nabrały codzienne wieczorne czuwania, każdego dnia innych grup. Począwszy już od piątku: KSM, scholii, wolontariatu, Róż Różańcowych, Przyjaciół Jezusa Miłosiernego, ministrantów i lektorów, kandydatów do bierzmowania, członków Odnowy w Duchu Świętym, Domowego Kościoła. W tę posługę zaangażowany był również wikariusz ks. Przemysław Syguła SChr, a w konfesjonałach posługiwali seniorzy: ks. Michał Bargieł SChr oraz ks. Eugeniusz Śpiewak SChr. Bardzo ważne było wpisanie przez ks. Tadeusza w czas odwiedzin Krzyża – rekolekcji adwentowych, które przez cztery dni prowadził dominikanin o. Łukasz Detmer. Ponadto swoje ważne miejsce znaleźli wierni z trzech miejscowości filialnych: Rzepnowa, Stróżewa i Okunicy, dokąd przez całe popołudnie docierały relikwie.

– Misje u stóp Krzyża były dla całej parafii okazją do pochylenia się nad tajemnicą odkupieńczej śmierci Chrystusa – dodają, podsumowując całokształt Misji, Remigiusz Pajor-Kubicki oraz ks. Tadeusz Kłapkowski SChr. Przed relikwie Świętego Drzewa pyrzyczanie przybywali z troskami życia codziennego, sprawami, które kryją w głębi serc. Nie brakowało próśb i podziękowań Najświętszemu Zbawicielowi. Codzienna wspólna modlitwa na różańcu i koronką do Miłosierdzia Bożego przenikała się z indywidualnymi modlitwami i wieczornymi adoracjami prowadzonymi przez wspólnoty. Dla wielu parafian pięknym symbolem było przybycie kopii krzyża św. Ottona do miasta, w którym święty biskup rozpoczął swoją posługę dla ludów Pomorza.