Czas karnawału dobiega końca. Poprzez obchody Środy Popielcowej wejdziemy w czas Wielkiego Postu. Podczas liturgii tego dnia wysłuchamy udzielanych przez Chrystusa wskazówek, zapisanych przez ewangelistę Mateusza. Chrystusowe pouczenie dotyczyć będzie modlitwy, postu i jałmużny, a więc najważniejszych dobrych uczynków. Wysłuchanie tych wskazówek i zastosowanie ich w życiu przyniesie wiele dobra i pożytku w życiu duchowym.

Ponadto w Środę Popielcową będzie miał miejsce obrzęd posypania głów popiołem, będący wezwaniem do pokuty i nawrócenia. Zwyczaj posypywania głowy popiołem w Środę Popielcową wprowadził papież Urban II w 1091 r. W tym czasie ustalono także, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku. Sam popiół jest symbolem tego, że wszystko, co materialne i doczesne przemija. Kapłan posypujący nasze głowy popiołem wypowie słowa: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Głównym celem Środy Popielcowej oraz obrzędu posypywania głów popiołem jest przypomnienie o konieczności pokuty i duchowego przygotowania się na zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Wielki Post trwa 40 dni. W Biblii ta liczba pojawia się bardzo często. 40 dni trwał potop, 40 dni przebywał Mojżesz na Synaju przed zawarciem Przymierza, przez 40 lat Izrael wędrował do Ziemi Obiecanej, 40 lat trwało panowanie Dawida, prorok Eliasz przez 40 dni wędrował przez pustynię, Jonasz ogłosił 40 dni jako okres nawrócenia i pokuty dla mieszkańców Niniwy, wreszcie 40 dni trwał pobyt Syna Bożego na pustyni, gdzie Chrystus przygotowywał się do podjęcia publicznej działalności, rozpoczynając od głoszenia orędzia: „Nawracajcie się”. Kiedy już zaczął publiczną działalność, nauczał przez 40 miesięcy, zmartwychwstał po 40 godzinach, a potem przez 40 dni przebywał z uczniami aż do dnia Wniebowstąpienia. Warto też dodać, że sam post przed Wielkanocą był ściśle związany ze starożytnym czterdziestogodzinnym postem kandydatów do chrztu, który podejmowali również ochrzczeni w intencji neofitów. Ta starożytna praktyka przypomina nam, że istota tego postu nie dotyczy dosłownie 40 dni, ale tego, aby ofiarować czas postu i pokuty za innych.

Niech czas Wielkiego Postu będzie dla nas czasem przemiany, odwrócenia się od tego co złe, słabe i niedoskonałe. Niech będzie to czas zwrócenia się ku dobru, które poprowadzi nas do poranka zmartwychwstania.