Skauci Króla ze szczepu nr 8 w Mszanie rozpoczęli ferie od biwaku zimowego, podczas którego próbowali znaleźć odpowiedź na pytania: „Jak odnaleźć mam Chrystusa?”.
W dniach 28-31 stycznia grupa kilkunastu skautów wraz z instruktorami przebywała w Hartowcu, gdzie w zimowej aurze spędzali czas, wzmacniając relacje z Bogiem i bliźnim.
Biwak to przede wszystkim czas rozwoju. Dzieci i młodzież pod okiem opiekunów spędzały czas w mniejszych zastępach, rozważając Pismo Święte, tworząc obrzędowość, ucząc się nowych umiejętności i umacniając więzi między sobą. Nie zabrakło czasu na wspólne zabawy i zajęcia, choć różnica wieku pomiędzy najmłodszym i najstarszym uczestnikiem była naprawdę duża. Zimowa pogoda zachęcała do spędzania czasu na świeżym powietrzu, długich spacerów i aktywności. Skauci i młodzież uczyli się praktycznych umiejętności, piekąc ciasta i wykonując krzyże pod okiem instruktorów. Ważnym punktem każdego dnia była wspólna modlitwa. Atrakcją był z pewnością wyjazd na basen do Iławy.
Biwak zakończył się uroczystym świeczowiskiem, podczas którego druhna komendant pwd. Ewa Walczewska wygłosiła gawędę. Była ona podsumowaniem wspólnych poszukiwań Jezusa Chrystusa.
Od 2013 r. Hufiec ZHP w Lubaczowie nosi imię ks. inf. płk. harcmistrza Wiktora Haasa Paneckiego. W piątą rocznicę nadania imienia zorganizowano patronalną uroczystość powiązaną z jubileuszem 100-lecia Związku Harcerstwa Polskiego
Z miejsc zbiórki na rynku przed ratuszem przemaszerowali ul. abp. Eugeniusza Baziaka do kościoła pw. św. Karola Boromeusza, by uczestniczyć we Mszy św. Sprawował ją kapelan lubaczowskich harcerzy ks. Tomasz Szady. Oprawę muzyczną sprawowała schola prowadzona przez proboszcza tej parafii ks. Romana Karpowicza. Homilię wygłosił ks. dr płk Eugeniusz Łabisz, kapelan Garnizonu Słupsk, przyjaciel ks. Wiktora Haasa Paneckiego. Ukazał w niej cechy charakteru patrona Hufca ZHP w Lubaczowie. Poznać można było jego biografię również z prezentacji, która odbyła się po Mszy św. Wiktor Haas urodził się 13 grudnia 1915 r. w Przemyślu. Po ukończeniu szkoły powszechnej i średniej w Przemyślu w latach 1934-39 odbył studia teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1939 r. Ordynariusz archidiecezji skierował go do Lubaczowa na wikariusza parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Oprócz pracy duszpasterskiej angażował się w pracy harcerskiej, współpracował z Drużyną Harcerską im. Henryka Sienkiewicza, gdyż był od 1937 r. podharcmistrzem (stopień ten nadała mu Chorągiew Lwowska). W czasie okupacji został harcmistrzem. Był też kapelanem lubaczowskiego Obwodu Armii Krajowej. Zagrożony aresztowaniem przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa wyjechał z Lubaczowa na tzw. Ziemie Zachodnie, by w 1946 r. podjąć pracę duszpasterską i harcerską w diecezji gorzowskiej (Świebodziń, Wietlica, Gorzów Wielkopolski). Ks. inf. Wiktor Haas Panecki od stycznia 1949 r. do września 1959 r. był ojcem duchownym w Seminarium Duchownym w Gorzowie. Ojciec Wiktor ofiarnie wykonywał swe obowiązki, wykazując się mądrością i roztropnością. Wśród alumnów cieszył się największym zaufaniem i szacunkiem. Jako wymagający nauczyciel łaciny, greki i hebrajskiego otoczony był poważaniem za swą wyrozumiałość i znajomość psychiki ucznia. W 1959 r. ordynariusz gorzowski powierzył mu obowiązki dyrektora Diecezjalnego Seminarium Duchownego Wydział Wstępny w Słupsku. Z gorliwością pełnił swe obowiązki na tym stanowisku do czasu przeniesienia do Zielonej Góry. W 1964 r. został pomocniczym referentem Wydziału Duszpasterskiego gorzowskiej Kurii. W 1968 r. otrzymał nominację na kapelana sióstr franciszkanek w Słupsku. Zmarł 21 stycznia 2001 r. w Słupsku. Po Eucharystii drużyny zuchowe i harcerskie wystąpiły z piosenkami harcerskimi i o Ojczyźnie.
W narodowej modlitwie Polaków - Apelu Jasnogórskim uczestniczył Andrzej Duda. Dziękował za dwie kadencje służby dla Ojczyzny, modlił się o dalszą opiekę Maryi i pomyślność dla Polski.
W Ceraso, w okolicach Squillace w Kalabrii, archeolodzy natrafili na pozostałości rzymskiej willi z okresu późnego antyku. To odkrycie rzuca nowe światło na osadnictwo na południu Włoch między II a VI wiekiem i może wiązać się z postacią św. Kasjodora – wielkiego pisarza, polityka i mnicha.
Zespół młodych badaczy z Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej odkrył monumentalne pozostałości willi wiejskiej z czasów pierwszych wieków po Chrystusie. W skład kompleksu wchodzą ponad 30-metrowy mur obwodowy, pomieszczenia pomocnicze i rozbudowana część termalna z piecem praefurnium i trzema pomieszczeniami termalnymi. Znaleziska – m.in. ceramika i elementy konstrukcyjne – datowane są na okres od II do VI wieku. Jak podkreśla współkierujący badaniami prof. Domenico Benoci, artefakty dostarczają cennych informacji o użytkowaniu i porzuceniu willi w okresie późnego antyku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.