– Dzień Dobra to radosne święto pomagania; wyjątkowy czas dla wszystkich osób, które uczestniczą w dziełach miłosierdzia Caritas – mówi Gabriela Sadowska z lubelskiej Caritas.
W uroczystość Miłosierdzia Bożego wpisane jest święto patronalne Caritas. To czas wdzięczności wobec Boga, który jest Dawcą wszelkich łask, jak i wobec osób, których serca zdolne są pomieścić największe troski i potrzeby bliźnich, których dłonie składają się w życzliwym geście pomocy, których stopy docierają do odległych i ukrytych zakamarków cierpienia i ubóstwa, których twarze każdego dnia promienieją blaskiem miłosiernej miłości. Pracownicy i wolontariusze Caritas o sobie mówią niewiele, zazwyczaj krótko wyjaśniają, że sensem ich życia jest pomaganie, u podstawy którego leży przykazanie miłości Boga i bliźniego.
Okazją do poznania ludzi, którzy czynią dobro, a także prowadzonych przez nich dzieł pomocy, będzie rozpoczynający się 16 kwietnia 79. Tydzień Miłosierdzia, który przebiegać będzie pod hasłem „Skoro dostąpiliśmy miłosierdzia, stańmy się miłosierni”. Caritas Archidiecezji Lubelskiej rozpocznie wielkie święto dobra w Niedzielę Miłosierdzia Eucharystią w archikatedrze (godz. 11.30). Zwieńczeniem Tygodnia Miłosierdzia będzie ogólnopolski Dzień Dobra (22 kwietnia), który w Lublinie jest zaplanowany w formie rodzinnego pikniku na pl. Litewskim. – Dzień Dobra to radosne święto pomagania; wyjątkowy czas dla wszystkich osób, które uczestniczą w dziełach miłosierdzia Caritas – mówi Gabriela Sadowska z lubelskiej Caritas. – Tym razem odbędzie się pod hasłem „Spotkanie”. To słowo kryje piękną etymologię: wspólne tkanie, dlatego Dzień Dobra będzie naznaczony spotkaniem z Chrystusem, z braćmi i siostrami, z samym sobą – wyjaśnia. Jak dodaje, to również okazja do promowania w przestrzeni miejskiej licznych działań pomocowych realizowanych przez CAL. Ich beneficjentem są dzieci i młodzież z ubogich rodzin, chorzy i niepełnosprawni, seniorzy, bezdomni i uchodźcy. – W sobotę już od godz. 13 na scenie na pl. Litewskim zaprezentują się m.in. uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej z Chełma, dzieci ze Szkolnego Koła Caritas w Wierzbicy oraz podopieczni Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom. Na kiermaszu będzie można nabyć rękodzieło wykonane przez podopiecznych Caritas: dzieci, seniorów, osoby niepełnosprawne i bezdomne. Za symboliczną cegiełkę będzie można się napić wyśmienitej kawy i zjeść dobre ciasto w anielskiej kawiarence – wylicza Sadowska. Pieniądze zebrane podczas pikniku zasilą projekty pomocowe skierowane do osób bezdomnych w Lublinie oraz niepełnosprawnych w Chełmie.
Jednak największą wartością Dnia Dobra będzie spotkanie zarówno z pracownikami i wolontariuszami Caritas, jak i beneficjentami ich codziennych działań. W programie znajdzie się także czas na wspólną modlitwę; o godz. 15 zgromadzeni odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Zwieńczeniem radosnego świętowania będzie koncert zespołu Małe TGD. – Serdecznie zapraszamy do wspólnego świętowania Dnia Dobra. To wyjątkowy czas, by poznać Caritas Archidiecezji Lubelskiej, wesprzeć działalność naszej organizacji, a także zainteresować się konkretną formą wolontariatu – zaprasza Gabriela Sadowska.
W parafii Matki Bożej w Zielonej Górze rozpoczął się Dzień Dobra, organizowany przez diecezjalną Caritas
W parafii Matki Bożej Częstochowskiej 16 kwietnia w Zielonej Górze odbył się Dzień Dobra.
Przypadająca 16 kwietnia Niedziela Miłosierdzia Bożego to święto patronalne Caritas. W tym roku po raz kolejny była ona obchodzona jako Dzień Dobra. - Nasza diecezjalna Caritas włącza się w ogólnopolskie obchody Dnia Dobra. Organizowane w tym dniu pikniki, warsztaty, pokazy, biegi i koncerty, będą okazją, aby pokazać, jak dużo dobra dzięki wolontariuszom Caritas wydarza się na co dzień, a także podziękować wszystkim tym, którzy wspierają dzieła Caritas. Przy organizacji wydarzenia pomagają nam wolontariusze Szkolnych Kół Caritas wraz ze swoimi opiekunami – mówi Dominika Łapucha z caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Przeprowadzone ostatnio przez niemieckiego lekarza-chemika Gosberta Wetha badania Chusty (Sudarionu) z Manoppello rzuciły nowe światło na widoczne na niej „jaśniejące Oblicze Chrystusa”. 26 września br. naukowiec wypowiedział się jako lekarz, że „ta osoba musiała być ciężko torturowana”.
Wyjaśnił on, iż „krwiaki są wyraźnie widoczne zarówno na nosie, jak i w okolicy prawego policzka. Na obrazie nie można wykryć śladów ani farby, ani krwi”. Zaznaczył, iż „inne płyny ustrojowe, takie jak krew czy pot, nie są rozpoznawalne. Tkaninę tę można było zatem nałożyć tylko na osobę, która już umarła”. Podsumowując swe prywatne „śledztwo” Weth stwierdził, że „w sumie istnieje tylko jedno wyjaśnienie powstania obrazu świętej twarzy. Przemiana azotu (N14) w węgiel (C14) musiała nastąpić pod wpływem ogromnego promieniowania neutronowego (energii świetlnej). "«Obraz» nie powstał zatem przez nałożenie farby na tkaninę, ale w wyniku spowodowanej przez silne promieniowanie zmiany włókien materiału nośnego”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.