Już 1 lipca wschodnie krańce Lubawy zapełniają się tysiącami pielgrzymów z najodleglejszych miast i wsi. Pątnicy powierzają Matce Bożej swoje radości i trudy dnia, oddają się pod Jej obronę. Na kilka godzin przed Mszą św. gromadzą się na obszernym, zielonym terenie wokół ołtarza, aby wspólnie trwać na modlitewnym przygotowaniu do powitania Matki Bożej Lipskiej.
Pobyć z Matką
Tegoroczne obchody odbywają się w 54. rocznicę koronacji figury Matki Bożej koronami papieskimi. W 1969 r. dokonał jej bł. kard. Stefan Wyszyński, a towarzyszył mu biskup chełmiński Kazimierz Józef Kowalski.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Z kościoła Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny w Lubawie, gdzie na stałe jest przechowywana figura Matki Bożej Lipskiej, wyrusza popołudniowa procesja do kaplicy w Lipach, miejsca maryjnych objawień z okresu średniowiecza. Przewodniczą jej bp Wiesław Śmigiel, kustosz sanktuarium ks. kan. Mieczysław Rozmarynowicz i dziekan dekanatu lubawskiego ks. kan. Marcin Staniszewski. Wierni odmawiają modlitwę różańcową oraz śpiewają maryjne pieśni. Po dotarciu na miejsce celebracji figura Matki Bożej z Dzieciątkiem umieszczona zostaje na specjalnym postumencie i przystrojona kwiatami. Pozostanie tam przez trzy dni, aby wierni w ciągu dnia i nocy mogli spojrzeć w Jej łaskawe oczy, słowami duszy opowiedzieć o swoim życiu i zwyczajnie potowarzyszyć Maryi w miejscu przez Nią samą wybranym. Nie potrzeba słów, aby pobyć z Matką, która wszystko rozumie.
Bohaterowie wiary
Witając uczestników uroczystości, ks. kan. Rozmarynowicz zachęcił, aby wpatrywać się w Matkę Kościoła jako wzór dla każdego chrześcijanina i za Nią powtarzać: „Niech mi się stanie według słowa Twego”. Dzieci w ludowych strojach lubawskich oraz przedstawiciele rodzin powitali Księdza Biskupa. We Mszy św. pod jego przewodnictwem uczestniczyli liczni kapłani diecezji toruńskiej.
Reklama
Podczas homilii biskup Wiesław mówił o rozpoznawaniu wielkości Chrystusa przez Maryję. To Ona ukazuje światu Jego wielkość i chwałę. Zachęcił do wzorowania się postawą Maryi w dostrzeganiu wielkości Boga, a dzięki temu możliwości doświadczania Jego miłości. – Maryja przez swoją modlitwę pokazuje, że najpierw trzeba patrzeć na Pana Boga – mówił bp Śmigiel i dodał, by trwać przy Maryi nawet bez słów, bo Ona wszystko wie i zanosi nasze modlitwy do Pana. Za przykład, na którym warto się oprzeć na drodze zaufania Panu Bogu, postawił rodzinę Wiktorii i Józefa Ulmów z Markowej, których beatyfikacja niebawem się odbędzie, oraz sługę Bożą Stanisławę Leszczyńską, położną z KL Auschwitz. – Oni zaufali Bogu, uformowali swoje życie na fundamencie wiary i byli jej wierni do końca. Uczą nas, jak być blisko Boga, jak żyć Słowem Bożym, jak być na co dzień samarytaninem oraz jak umieć przebaczać – podkreślił. Modlitwa, pośpiech, zatroskanie i służba – to cechy Maryi, którymi również wspomniani słudzy Boży wyróżnili się w swoim chrześcijańskim życiu. – Pokazali, co to znaczy wielbić Boga i czynić Go wielkim, jak żyć Nim w naszej codzienności – podkreślił biskup Wiesław.
Nauczycielka uwielbienia
Na koniec homilii zwrócił się w imieniu wiernych z modlitewną prośbą do Matki Bożej Lipskiej: – Dzisiaj zapraszamy Cię do naszego życia, do naszych domów. Przyjdź i zbliż się, a nas zbliż do Jezusa. Otwórz nasze serca na słowo Boga. Módl się za nami. Opiekuj się naszymi rodzinami. Spraw, abyśmy tak jak Ty umieli wielbić Boga w słowach i potwierdzać to czynami miłości każdego dnia.
Tradycyjnie po Mszy św. biskup udzielił błogosławieństwa najmłodszym dzieciom. Liturgii towarzyszył śpiew chóru Appasjonata z Lubawy pod dyrekcją Marka Józefowicza.
Uroczystości w Lipach trwały do 3 lipca. Sobotnim uroczystościom przewodniczył bp Wiesław Śmigiel, a niedzielnym – bp Józef Szamocki.
Swoje sprawy Maryi zawierzali kierowcy, rolnicy oraz chorzy. Wieczorem 1 lipca na czuwanie modlitewne zaproszona była młodzież, a po modlitwie wierni przeszli w procesji ze świecami.
Maryja w swej szczodrobliwości nikomu nie skąpi swych łask. Każdy, kto się do Niej zwróci, nie odejdzie bez wysłuchania i pocieszenia. Kochajmy Matkę Bożą, naszą orędowniczkę, opiekunkę, wspomożycielkę, strażniczkę i nauczycielkę.