Nie doczekał Wielkiego Czwartku, który jest Dniem Kapłańskim, nie doczekał Nocnej Drogi Krzyżowej z Kielc na Święty Krzyż, która jest dziełem KSM i która leżała mu na sercu.

Ostatnia rozmowa

Dwa dni przed nagłą śmiercią mówił o tym „Niedzieli”, podkreślając aspekt nadziei, która towarzyszy nam w Roku Jubileuszowym. Był to bodaj ostatni wywiad, którego udzielił, mocno akcentując w nim motyw chrześcijańskiej nadziei. Powiedział m.in.: – Nocna Droga Krzyżowa na Święty Krzyż odbędzie się pod hasłem: „W obliczu Nadziei”, bo nadzieja jest hasłem Roku Jubileuszowego 2025. Papież Franciszek podkreśla, że jest to wartość, której światu dzisiaj szczególnie potrzeba. Chrześcijańska nadzieja nie ustępuje w obliczu trudności, ale opiera się na wierze i karmi się miłością, a tym samym pozwala iść naprzód w życiu. Stąd tegoroczne rozważania (przygotował je ks. dr Bartosz Michta) oparte są na nadziei właśnie, pisanej jednak przez wielkie „N”. A i to nie jest bez powodu, ponieważ, podejmując trud wędrówki, pątnicy podążać będą za Tym, który jest Nadzieją, za Jezusem Chrystusem. W Jego umęczonym obliczu będą szukać nadziei, której tak brakuje współczesnemu człowiekowi. Rozważania przygotowane przez ks. dr. Michtę pozwalają odkryć m.in., że nadzieja rodzi się z ofiary, jest potrzebna w odważnych decyzjach, obecna jest w bliskości, we wspólnocie i w prostocie, w wytrwałości i współczuciu czy determinacji.

Nadzieja towarzyszy zawsze

Mówił także o tym, że „nadzieja towarzyszy nam zawsze, choć tak różnie ją nazywamy” i o tym, że „każdy na pątniczy szlak zabiera coś, co chce w nadziei powierzyć Bogu i z nadzieją poniesie te intencje przez mrok, niedogodności trasy, własne słabości”. Ks. Lodziński już przekroczył próg nadziei.

Zaangażowany kapłan

Urodził się w 1992 r. Święcenia kapłańskie otrzymał w 2017 r. w bazylice katedralnej z rąk bp. Jana Piotrowskiego. Jako neoprezbiter posługiwał w parafii Wniebowzięcia NMP w Szańcu. W 2020 r. został skierowany do posługi duszpasterskiej w parafii św. Bartłomieja w Chęcinach. Był zaangażowanym kapłanem i duszpasterzem. Podejmował wiele działań na rzecz młodzieży jako diecezjalny asystent KSM, w tym m.in. organizował diecezjalne pielgrzymki młodych do Zabawy i szerzył kult bł. Karoliny Kózkówny. Był również duszpasterzem kolonijnym i uczestniczył w akcjach charytatywnych. W ostatnich latach podjął dodatkowe studia w Instytucie Formacji Pastoralno-Liturgicznej na KUL.

Zmarł 20 marca 2025 r. w Lublinie. Pogrzeb odbył się 27 marca w kościele w Bodzentynie, przewodniczył bp Jan Piotrowski. Dzień wcześniej została odprawiona Msza św. żałobna w kościele św. Bartłomieja w Chęcinach pod przewodnictwem bp. Mariana Florczyka, w koncelebrze z bp. Andrzejem Kaletą i bp. Adamem Babem, biskupem pomocniczym z Lublina.