Po raz 38. w Diecezjalnym Sanktuarium Maryjnym w Ostrożanach obchodzono rocznicę koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Ostrożańskiej. Uroczystość ta miała miejsce 5 lipca 1987 roku. Od tego czasu nieprzerwanie w jej rocznicę wyruszają do Ostrożan pielgrzymi z różnych stron diecezji i regionu.
Duchowym przygotowaniem do rocznicy koronacji było 40-godzinne nabożeństwo adoracyjne, któremu przewodniczył ks. kan. Piotr Wójcik, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium. Podczas uroczystości jubileuszowych ks. Wójcik witał wszystkich przybywających, dziękował za obecność i zapraszał do modlitwy. – Tu jest wasza Mama – podkreślał, wskazując na ostrożański kościół rozświetlony blaskiem Cudownego Obrazu.
Przed obliczem Matki
Głównym punktem niedzielnych uroczystości rocznicowych była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Pikusa. Do celebracji dołączyli kapłani z diecezji drohiczyńskiej oraz zaproszeni goście. Przed obliczem Ostrożańskiej Matki modlili się licznie zgromadzeni wierni – parafianie i pielgrzymi, dorośli, młodzież i osoby starsze. Obecne były także rodziny z dziećmi.
W homilii bp Tadeusz mówił o Maryi jako wzorze nadziei. Podkreślił, że Maryja ukazuje pełne zawierzenie Bogu, mimo że otrzymała misję niezwykłą. Po prostu zaufała i położyła w Bogu całą swoją nadzieję. – We współczesnym świecie, wokół nas, dokonują się wielkie przemiany. Jest to dla wielu z nas czas niepewności, kryzysów moralnych, społecznych i duchowych. Postać Maryi może stać się dla nas pomocą – wzorem trwałej, cichej, a zarazem mocnej nadziei wobec wojen, migracji, kryzysów tożsamości i przemian – powiedział biskup.
Świadectwo i katecheza
Reklama
Wyjątkowym momentem podczas uroczystości było specjalne, jubileuszowe, indywidualne błogosławieństwo. Wszyscy kapłani uczestniczący w celebrze wyszli na plac, podchodzili do dzieci, kładli na nie ręce i znaczyli je znakiem krzyża, wypowiadając słowa błogosławieństwa.
Następnie miało miejsce wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwa litanią loretańską. Biskup Tadeusz przewodniczył procesji eucharystycznej wokół świątyni. Na zakończenie odśpiewano uroczyste „Te Deum”.
W rocznicowych uroczystościach w sanktuarium Matki Bożej Ostrożańskiej licznie uczestniczyli czciciele Ostrożańskiej Pani, przybyli z szerokiej okolicy. Wielu z nich wraca tu co roku od 38 lat, wielu dorastało, wpatrując się w Jej wizerunek – dziś przyjeżdżają ze swoimi dziećmi. To właśnie obecność rodzin jest w Ostrożanach szczególnie widoczna – także tym razem ten widok radował serca, będąc świadectwem i katechezą dla wszystkich pielgrzymów.
Kościół jubileuszowy
– W Ostrożanach widzimy młody Kościół – mówił ks. Piotr Wójcik. Przypomnijmy, że pierwsze wzmianki o szczególnym kulcie, jakim był darzony obraz Matki Bożej Ostrożańskiej, oraz o łaskach, jakich doświadczali wierni za Jej wstawiennictwem, pochodzą już z XVII wieku. Na obrazie widoczne są tylko twarze Maryi i Jezusa oraz postacie aniołów podtrzymujących korony. Dopełnieniem są dwie korony i sukienka. Koronacja Cudownego Obrazu odbyła się 5 lipca 1987 roku. Od tego czasu sanktuarium w Ostrożanach stało się jeszcze bardziej znaczącym ośrodkiem życia religijnego. Każdego roku przybywają tu pielgrzymki z całej Polski i z zagranicy. Rocznica koronacji obchodzona jest zawsze w pierwszą niedzielę lipca.
W trwającym w Kościele Roku Jubileuszowym sanktuarium ostrożańskie jest jednym z kościołów jubileuszowych diecezji drohiczyńskiej.
Przed wieloma laty na drzwiach pokoju młodego seminarzysty Karola Wojtyły koledzy umieścili kartkę z napisem: „przyszły święty”. Ten sympatyczny klerycki żart stał się proroctwem. Na pogrzebie Jana Pawła II, podobnie jak w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, wołano: „santo subito”. 27 kwietna 2014 r., w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, Papież Polak został wyniesiony na ołtarze, ukazany całemu światu jako wzór chrześcijańskiego życia. Jan Paweł II pozostaje jednocześnie przy nas tak bliski jako ukochany święty, który mówi: „Szukałem Was, a teraz Wy przyszliście do mnie”
Karolina postanowiła wyruszyć do Rzymu wraz z grupą przyjaciół studentów. Jeden z kolegów miał duży, stary samochód, który wciąż się psuł. Można więc powiedzieć, że ta podróż była pielgrzymką zaufania. Studenci doświadczali podczas podróży Bożej opieki i bez większych przeszkód po kilku dnach dotarli do Rzymu. Najtrudniejszym doświadczeniem jednak, jak opowiada Karolina, było dojście na Plac św. Piotra. Polacy, którzy pamiętają papieskie pielgrzymki, przyzwyczajeni są do porządku. Zawsze wyznaczone były konkretne sektory, służby porządkowe wskazywały drogę. Włosi nie przejmują się aż tak bardzo organizacją. Karolina wraz z innymi studentkami postanowiła wyruszyć wcześniej, już w środku nocy, aby bez problemów dotrzeć na Plac św. Piotra i zająć jakieś odpowiednie miejsce. Po kilku godzinach marszu wszyscy pielgrzymi, tysiące ludzi, utknęli w jednym miejscu. Wejście na plac było jeszcze zamknięte, a z tyłu pojawiały się nowe osoby. W pewnym momencie ścisk był tak wielki, że Karolina przestała dotykać stopami ziemi. Wszystko, co pamięta z tamtych chwil, to niesamowity dyskomfort i ból. W ciągu kilkadziesiąt minut trwania w tym „imadle” przez jej głowę przechodziły rozmaite myśli. I nagle Karolina poczuła w sercu jakieś tajemnicze wezwanie do modlitwy. Zaczęła modlić się własnymi słowami, modlić się na Różańcu i ofiarowała swoje cierpienie w intencjach, z jakimi przyjechała do Rzymu. Jednocześnie w jej myślach przewijały się wspomnienia związane z cierpieniem Ojca Świętego, który w ostatnich latach swojego życia bohatersko zmagał się z wieloma chorobami. Wszystko to trwało kilka godzin i w końcu, nad ranem otworzono wejścia na plac. Karolina była bardzo zmęczona, obolała, ale właśnie to doświadczenie cierpienia okazało się w tajemniczy sposób duchowym centrum jej pielgrzymowania. W końcu studenci dotarli na Plac św. Piotra. Po nocy oczekiwania i bólu nadszedł przepiękny dzień, dzień chwały Bożej. Wschód słońca odsłaniał w majestatyczny sposób figury Apostołów nad fasadą Bazyliki św. Piotra. Pielgrzymi, setki tysięcy ludzi z całego świata, oczekiwali na Mszę św., jedyne w swoim rodzaju święto czterech papieży: Jana XXIII, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Wydarzenie kanonizacji było wielkim, historycznym wydarzeniem, ale najwspanialsze są indywidualne historie i przeżycia ludzi, którzy doświadczyli „świętych obcowania”. Kanonizacja jest zawsze darem dla całego Kościoła. Osoba świętego jest jakby no nowo podarowana wierzącym. Wszystko to dokonuje się w świetle Zmartwychwstania Pańskiego. Pan Bóg otworzył tego dnia niebo dla wielu osób, które kochają Ojca Świętego.
W Bazylice św. Pawła za Murami zamknięte zostały przedostatnie Drzwi Święte Roku Jubileuszowego 2025 r. Drzwi się zamykają, ale trwa droga nawrócenia i nadziei, która rozpoczęła się w tym świętym roku – powiedział kard. James Michael Harvey, archiprezbiter tej bazyliki.
Wczoraj Drzwi Święte zostały zamknięte w Bazylice Laterańskiej, a w ubiegły czwartek w Bazylice Matki Bożej Większej. Ostatnie Drzwi Święte zostaną zamknięte przez Leona XIV w Bazylice Watykańskiej 6 stycznia na zakończenie Roku Jubileuszowego.
Uroczysta Msza św. kończąca Rok Jubileuszowy w diecezji świdnickiej – Eucharystii przewodniczył bp Marek Mendyk w koncelebrze z bp. Adamem Bałabuchem, bp. Ignacym Decem oraz kapłanami diecezji świdnickiej
Za łaską Pana Boga przeżyliśmy rok jubileuszowy, czas szczególnej bliskości Boga, który dał nam nadzieję i pokój – podkreślił bp Marek Mendyk podczas uroczystej Mszy św. w katedrze świdnickiej 28 grudnia, kończącej Rok Jubileuszowy w diecezji. Wspólna modlitwa, sprawowana w święto Świętej Rodziny, stała się nie tylko dziękczynieniem za otrzymane łaski, ale także wezwaniem do dalszego budowania Kościoła jako wspólnoty opartej na miłości, jedności i wzajemnej odpowiedzialności.
W liturgii uczestniczyli licznie zgromadzeni wierni z różnych zakątków diecezji, przedstawiciele wspólnot, parafii jubileuszowych oraz rodziny, które pragnęły wspólnie dziękować Bogu za czas szczególnej łaski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.