Reklama

Z wizytą w parafii

Zrobić coś pięknego dla Boga i dla innych

Jadąc z Płocka w kierunku Warszawy mniej więcej w połowie drogi mijamy Zakroczym. Wystarczy zjechać nieco z trasy, by przy brukowanym rynku, na pięknej wiślanej skarpie ujrzeć pięknie utrzymany prastary kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, siedzibę parafii pw. św. Józefa. Tę właśnie parafię wizytował 11 czerwca bp Roman Marcinkowski.

Niedziela płocka 34/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia pw. św. Józefa w Zakroczymiu

Patron parafii: św. Józef
Tytuł kościoła: kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Kościół Ojców Kapucynów pw. św. Wawrzyńca
Dekanat: zakroczymski
Miejscowości: Zakroczym, Wólka Smoszewska
Proboszcz: do 29 czerwca ks. kan. Zbigniew Adamkowski, od 29 czerwca ks. kan. Jerzy Bieńkowski
Wikariusze: ks. mgr Grzegorz Ślesicki
W parafii działają: koła różańcowe, schola gregoriańska przy klasztorze Ojców Kapucynów, schola parafialna, rada duszpasterska, rada gospodarcza, Akcja Katolicka, ministranci, Związek Harcerstwa Rzeczpospolitej, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, koło charytatywne, Trzeci Zakon św. Franciszka, grupa lektorska, grupa przygotowująca misterium Męki Pańskiej, poradnictwo rodzinne, Społeczny Komitet na Rzecz Zdrowego Zakroczymia
Msze św. w niedzielę:
w kościele parafialnym - 9.00, 10.30, 12.00 18.00
w kościele Ojców Kapucynów - 7.00, 8.30, 10.00

Charakterystyka parafii

Reklama

Prawie tysiąc lat liczą dzieje duszpasterstwa w Zakroczymiu. Ich świadkiem jest prastary kościół parafialny. Nie są to jednak dzieje przeszłe - zadbane budynki parafialne świadczą o tym, że również dziś parafia tętni życiem. Dla wielu parafian życie parafialne kojarzy się nie tylko z cotygodniową Mszą św. i okolicznościowymi posługami duszpasterskimi, ale również z wieloma innymi nabożeństwami i spotkaniami wielu grup - nie tylko w kościele parafialnym. Co roku w Wielkim Poście na ulicach Zakroczymia odprawiana jest Droga Krzyżowa, prowadzone są cotygodniowe czwartkowe adoracje Najświętszego Sakramentu, piątkowe nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia; corocznie od 2000 r. wystawiane jest misterium Męki Pańskiej. Codziennie po Mszy św. wieczorowej odmawiany jest Różaniec, a co miesiąc odprawiane nabożeństwo fatimskie oraz pierwszosobotnie nabożeństwo wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi. W roku Wielkiego Jubileuszu parafia zorganizowała 700-osobową pieszą dekanalną pielgrzymkę do Czerwińska. Pielgrzymka stała się już tradycją: w tym roku wzięło w niej udział ok. 300 osób.
Oprócz blasków są niestety również cienie. Jak wspomniał w swoim sprawozdaniu proboszcz ks. kan. Zbigniew Adamkowski, w parafii jest bardzo duża grupa ludzi mających głęboką wiarę i poczucie odpowiedzialności za wspólne dobro Kościoła, ale „jest spora grupa mieszkańców bardzo luźno związana z Kościołem, ograniczająca swoje życie religijne tylko do chrztu dzieci, pierwszej Komunii św. i katolickiego obrzędu pogrzebu. Wszystkim jednak okazujemy pasterską miłość”.

Osiągnięcia duszpasterskie

Reklama

Okazją do prezentacji osiągnięć duszpasterskich stało się spotkanie z grupami duszpasterskimi i stowarzyszeniami działającymi na terenie parafii. Wiele z nich działa już od wielu lat. Trzy grupy różańcowe w Zakroczymiu powstały w listopadzie 1995 r., ponad 20 lat zaś liczy sobie kółko różańcowe z Duchowizny. Długoletnią tradycją może się pochwalić schola gregoriańska przy klasztorze Ojców Kapucynów. Zainicjowana przez o. Benignusa Sosnowskiego działa nieprzerwanie już prawie 60 lat. Za życia o. Benignusa liczba członków zespołu dochodziła do 50 osób, obecnie w śpiewie bierze udział 15-20 osób, w tym tylko 4 mężczyzn.
Schola parafialna powstała w 1988 r., kiedy to po raz pierwszy wzięła udział w diecezjalnym „Sacrosongu”. Po czasowym zawieszeniu działalności została reaktywowana w 2002 r. Obecnie liczy 27 osób. W parafii działa także 25-osobowa Rada Duszpasterska i 4-osobowa Rada Gospodarcza.
Parafialne koło Akcji Katolickiej istnieje od 1994 r. (najpierw jako koło Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, a od 1996 r. jako Akcja Katolicka) i skupia 9 członków. Oprócz aktywnego uczestnictwa w życiu parafii, koło zorganizowało także dekanalny wyjazd na zjazd stowarzyszeń i organizacji świeckich diecezji płockiej, a jego przedstawiciele uczestniczą w corocznych Płockich Dniach Pastoralnych.
Liczna jest służba liturgiczna: grupa ministrantów liczy 70 chłopców w przedziale wiekowym od siedmiu do dwudziestu dwóch lat. Grupa lektorska to 10 osób, uczestniczących czynnie w nabożeństwach niedzielnych i świątecznych.
Bardzo aktywnie działają przy parafii harcerze. I Zakroczymska Drużyna Harcerek „Burza” Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej została założona w 1997 r. przez ówczesnego wikariusza ks. Mirosława Milewskiego. Obecnie w jej skład wchodzą dwa zastępy: „Piorun” i „Brzask” liczące łącznie 18 harcerek. Przy parafii działa również I Zakroczymska Drużyna Harcerzy „Błyskawica” ZHR. Obecny skład osobowy to jeden zastęp „Zorza” w liczbie 10 harcerzy. Drużyna została założona 25 lutego 1998 r. przez ówczesnego wikariusza ks. pwd. Mirosława Milewskiego HR.
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci uczy dzielić się skarbem wiary i środkami materialnymi z ubogimi dziećmi na całym świecie. Uczestniczy w nim 50 uczniów, przede wszystkim z klas V szkoły podstawowej.
Parafialne koło charytatywne działa od ponad 5 lat. W jego skład wchodzi 9 osób. Oprócz corocznego organizowania zbiórki odzieży podczas Tygodnia Miłosierdzia członkowie podejmują codzienną troskę o chorych i ubogich. Ciągle się też dokształcają, uczestnicząc w szkoleniach organizowanych przez Caritas diecezjalną.
Trzeci Zakon św. Franciszka działa przy klasztorze Ojców Kapucynów. Wspólnota liczy 22 osoby, w tym 1 małżeństwo. We wspólnocie działa również kółko różańcowe, a członkowie Trzeciego Zakonu uczestniczą też w krucjacie modlitwy w intencji ojczyzny.
Począwszy od Roku Wielkiego Jubileuszu młodzież pod kierunkiem grupy rodziców wystawia co roku Mękę Pańską. Zaangażowana jest w to dzieło kilkudziesięcioosobowa grupa, wywodząca się głównie z harcerzy. Przez pierwsze dwa lata misterium było przedstawiane w V niedzielę Wielkiego Postu i Niedzielę Palmową. W ubiegłym roku po raz pierwszy zaprezentowano misterium na wyjeździe w Strzegowie, a w tym roku również w Sochocinie i w Pułtusku. Każdego roku po spektaklach organizowany jest dla występującej w nich młodzieży dwudniowy wyjazd jako nagroda za włożoną pracę.
Przy parafii działa poradnictwo rodzinne - jak dotychczas pełni tę posługę jedna osoba, ale powstał również pomysł, by przy szkole zatrudnić terapeutę i uruchomić poradnię dla młodzieży gimnazjalnej.
Od kilku lat istnieje na terenie gminy Społeczny Komitet Organizacyjny na rzecz Zdrowego Zakroczymia, który powstał, by działać dla dobra ludzi tu mieszkających. Zadania, jakie sobie stawia, nie mają charakteru religijnego, lecz jego działacze jako członkowie miejscowej wspólnoty parafialnej czują odpowiedzialność spoczywającą na każdym człowieku wierzącym: troskę o lokalną społeczność, obowiązek rozbudzania postaw patriotycznych, poszanowanie wartości chrześcijańskich, kulturowych i narodowych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dokonania materialne

W ciągu 6 lat, które minęły od ostatniej wizytacji biskupiej, wiele działo się w parafii również pod względem materialnym. W kościele dokonano częściowej wymiany tynków wewnętrznych i zewnętrznych, wymalowano wnętrze, wykonano stacje drogi krzyżowej, zamontowano 16 witraży, 19 kinkietów i 5 żyrandoli w stylu Księstwa Warszawskiego, umeblowano prezbiterium (stalle i ławki ministranckie) i kaplicę Miłosierdzia Bożego, zainstalowano dzwony elektroniczne, nagłośnienie, zakupiono 14 lichtarzy mosiężnych. W trosce o piękno Liturgii zakupiono szaty liturgiczne. W pobliżu kościoła wybudowano fontannę i założono instalację odprowadzającą wodę deszczową z terenu przykościelnego; wykonano także remont dzwonnicy.
Na cmentarzu parafialnym wybudowano studnię głębinową i linię energetyczną, a na głównej alei została położona kostka brukowa. Na plebanii częściowo wymieniono tynki zewnętrzne, pomalowano elewację, na 2 tarasach położono terrakotę, schody prowadzące do 3 wejść na plebanię wyłożono płytkami, wybudowano zadaszenie nad wejściem kuchennym, zakonserwowano elementy metalowe, wymieniono 14 okien na plastikowe, wykonano bramę elektroniczną na podwórko plebanii i 2 elektroniczne bramy garażowe, została wymieniona instalacja wodociągowa do plebanii i domu katechetycznego, położono nawierzchnię ze starobruku na podwórku oraz chodniki do kancelarii i domu katechetycznego i do sali katechetycznej na plebanii, zmodernizowano również podwórko przy organistówce oraz zagospodarowano ogród rekreacyjny.

Wizyta Księdza Biskupa

Swój pobyt w parafii Ksiądz Biskup rozpoczął od Mszy św. o godz. 10.00, podczas której spotkał się z dziećmi szkół podstawowych do klas IV włącznie. O godz. 11.30 poświęcił przedszkole, prowadzone przez Siostry Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych. W programie wizytacji znalazły się również odwiedziny w znajdującym się na terenie parafii klasztorze Ojców Kapucynów oraz nawiedzenie cmentarza.
O 16.00 w domu parafialnym Ksiądz Biskup spotkał się z przedstawicielami działających przy parafii grup duszpasterskich. Odnosząc się do prezentacji grup, bp Roman przypomniał zgromadzonym, że choć spełniają w parafii różne funkcje, razem tworzą jeden żywy organizm - Kościół. „Słowo Kościół oznacza wspólnotę ludzi wierzących w Jezusa, przez Niego zgromadzonych - mówił. - Św. Paweł, żeby przybliżyć nam, czym jest Kościół, porównał go do organizmu ludzkiego. Jest jeden Kościół, ale mamy różne funkcje. Dziś z zainteresowaniem słuchałem, jaki jest ten żywy Kościół w Zakroczymiu. Wszyscy, którzy mówili dziś do mnie, byli moimi nauczycielami, a ja starałem się słuchać. Była to ciekawa lekcja: dzieci, dorośli, młodzież uczyli dziś Księdza Biskupa: siedzieliśmy i słuchaliśmy, a wszyscy mówili, co robią w parafii. Chcę wam powiedzieć, że to jest radość dla księdza biskupa, gdy wszyscy pokazują, co potrafią pięknego zrobić dla Boga, dla siebie i dla innych”. Zwieńczeniem wizytacji była uroczysta Msza św., podczas której bp Roman udzielił sakramentu bierzmowania 57 gimnazjalistom.

2003-12-31 00:00

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozpoczęła się peregrynacja relikwii świętego Carlo Acutisa

2025-10-01 11:41

[ TEMATY ]

diecezja świdnicka

peregrynacja relikwii

ks. Emil Dudek

św. Carlo Acutis

ks. Aksel Mizera

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Relikwie świętego Carlo Acutisa podczas spotkania młodych Lite for Life w Wambierzycach

Relikwie świętego Carlo Acutisa podczas spotkania młodych Lite for Life w Wambierzycach

Święty Carlo Acutis to młody człowiek, który swoim krótkim życiem pokazał, że świętość jest możliwa także w XXI wieku. Wyróżniała go niezwykła dojrzałość wiary i konsekwencja w codziennych wyborach. Nie uciekał od świata młodych, ale potrafił odnaleźć w nim głębię – grał w gry komputerowe, korzystał z internetu, miał przyjaciół. A jednocześnie żył tak, jakby codziennie chciał zostawić po sobie ślad miłości Boga. To właśnie jego świadectwo stało się punktem odniesienia dla rozpoczętej w diecezji świdnickiej peregrynacji relikwii.

28 września w kolegiacie Matki Bożej Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów w Wałbrzychu zainaugurowano czas nawiedzenia relikwii świętego nastolatka. W związku z tym wydarzeniem przez całą niedzielę kazania głosił ks. Aksel Mizera, wikariusz parafialny. Jego słowa, pełne odniesień do życia Carlo, wybrzmiały szczególnie mocno.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję