Ten, kto chociaż raz w swoim życiu odwiedził Wadowice - rodzinne miasto Ojca Świętego Jana Pawła II - mógł na zewnętrznej ścianie kościoła, w którym został on ochrzczony, przeczytać słowa: „Czas ucieka, wieczność czeka”. Te słowa uzmysławiają nam prawdę o naszej przemijalności, wędrowaniu ku nagrodzie lub wiecznej karze.
Wśród wielu form naszego życia religijnego, które pomagają nam w naszym zmierzaniu do wieczności, są parafialne rekolekcje. Pamiętamy jeszcze misje lub rekolekcje parafialne, przygotowujące nas do przyjęcia kopii Cudownego Obrazu Pani Jasnogórskiej, a tu przed nami czas rekolekcji adwentowych. W życiu naszym tak bardzo rozkrzyczanym, głośnym, hałaśliwym, w którym nastawieni jesteśmy na konsumpcyjny styl życia, wyrażający się w ciągłym pościgu za tym, co doczesne, potrzebny jest czas, aby się zatrzymać, wyciszyć i zastanowić się nad swym postępowaniem. W tym ważnym czasie należy sobie postawić pytania: dokąd zmierzam, jakim jestem człowiekiem i chrześcijaninem?
Jezus powiedział: „Beze mnie nic nie możecie uczynić” (J 15, 5). Bóg oczekuje od nas bezgranicznej ufności. Stąd rodzi się i wypływa potrzeba rekolekcji adwentowych. Mają nam one ukazać ideał dojrzałego człowieka. Takim ideałem jest według Jezusa człowiek ubogi, wrażliwy, święty, miłosierny, zatroskany o własny rozwój, pełen pokoju i wytrwały. Dążenie do tego ideału daje szansę na szczęście doczesne i nadzieję szczęścia wiecznego.
Z tym świętym czasem, jakim są rekolekcje, wiąże się poprawa naszego życia i właściwe przygotowanie się na święta Bożego Narodzenia. Jezus każdemu przebacza i chce, byśmy więcej nie grzeszyli, żebyśmy postanowili poprawę. On mówi: „Ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz” (J 8, 11).
Dlatego nie zmarnujmy tego czasu, jaki Bóg nam daje. Zachęcajmy się nawzajem do udziału w tych duchowych ćwiczeniach, by nie było nikogo, kto by się tłumaczył, że nie wziął udziału w rekolekcjach, bo nie znał daty ich rozpoczęcia i zakończenia. Nie zmarnujmy tej wielkiej szansy, jaką nam daje Bóg, bo: „Czas ucieka, wieczność czeka”.