Wieluń był pierwszym miastem w archidiecezji częstochowskiej, w którym obchodzono Dzień Dziecka Utraconego. Po raz pierwszy zorganizowano go w dniu 15 października 2012 roku z inicjatywy Anny Dziuby-Marzec. Na Różańcu, Eucharystii i Adoracji spotkali się wtedy rodzice, którzy utracili dziecko, ich najbliższa rodzina i przyjaciele. Od tamtej chwili dzień 15 października w Wieluniu jest dniem szczególnym dla tych, co uczestniczą w Różańcu, Eucharystii i Adoracji Najświętszego Sakramentu w intencji Dziecka Utraconego i jego rodziców.

Miejscem modlitwy, w czasie, której polecano Bogu i poleca się wszystkie zmarłe dzieci, jest od 2012 roku kościół pw. św. Mikołaja u sióstr Bernardynek.

Modlitwie różańcowej, Eucharystii (współcelebrans ks. Andrzej Walaszczyk) i Adoracji 15 października 2018 r., w dniu, kiedy wspominamy św. Teresę od Jezusa, przewodniczył ks. Janusz Parkitny, proboszcz parafii św. Stanisława BM. Rozważania tajemnic radosnych przygotowali członkowie Domowego Kościoła, oni też modlitwie przewodniczyli.

W słowie Bożym, skierowanym do wiernych, ks. Janusz Parkitny mówił: Życie to dar od Boga, niezależnie ile trwa. Życie to cud, nawet jak trwa krótko. Za życie Panu Bogu dziękujemy, choć je opłakujemy. Każde życie to Boża tajemnica, bo Bóg jest Dawcą i Panem Życia. Bóg znał i zna każde poczęte dziecko. Bóg płacze razem z wami. Dzieci wasze żyją. Wszyscy jesteśmy stworzeni do życia wiecznego. Tam otrzymamy odpowiedź na pytanie - dlaczego? Do życia podchodzimy z pokorą.

Co możemy powiedzieć rodzicom, którzy utracili dziecko? Oni nie potrzebują banalnych słów, oni potrzebują bliskości i modlitwy, dlatego tak ważny jest Dzień Dziecka Utraconego. W tym dniu, w ciszy kościoła, w obecności Krzyża, w obecności Matki Bożej, płaczący doznają ukojenia…

Szczególną chwilą dla uczestników Adoracji było indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem i bardzo bliskie spojrzenie na Jezusa Eucharystycznego.