Głównym tematem przyszłorocznych obrad Komisji będzie ,,system ochrony społecznej, dostęp do usług publicznych i zrównoważona infrastruktura na rzecz równości płci oraz wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt”. Jak wynika ze spotkania ekspertów UN Women (podmiotu ONZ zajmującego się wdrażaniem zasad ideologii gender) we wrześniu tego roku, jednym z głównych tematów dyskusji na wiosennej sesji Komisji będzie zbadanie relacji między płciami w systemach opieki społecznej, infrastruktury i usług publicznych. Zdaniem ekspertów UN Women wszystkie te obszary funkcjonowania społeczeństwa nie są „neutralne płciowo” a „redystrybucja władzy” i „alokacja środków” przypada w znacznej mierze mężczyznom. W ich opinii jedne z ważniejszych obszarów jakie należy zbadać pod kątem „równości płci” to: dostęp do środków, podziały na rynku pracy, normy społeczne, ideologie, przekonania oraz zasady podejmowania decyzji. W celu zmiany życia gospodarczego, społecznego oraz instytucji społecznych (np. rodziny) eksperci UN Women przewidują, że należałoby wprowadzić w ramach każdej roli kobiety (jako pracownika, jako matki lub żony, jako obywatela) specjalne środki. Jednym z takich środków miałaby być „kontrola kobiet nad swoim ciałem” co oznacza zagwarantowanie im możliwości aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego.

,,Założenia ekspertów UN Women nie odbiegają daleko od corocznych dyskusji toczonych w ramach Komisji ds. Statusu Kobiet. Walka płci, na wzór ideologii marksistowskiej oraz redukowanie potrzeb i aspiracji kobiet „na wzór męski” jest mottem przewodnim prac we wszystkich komisjach i komitetach ONZ. Tego typu opisywanie rzeczywistości nie pomaga, a wręcz utrudnia rozwiązywanie rzeczywistych problemów społeczno-ekonomicznych na świecie. Ponadto „walka płci” zdaniem ekspertów UN Women legitymuje zabijanie nienarodzonych dzieci czyli tych najsłabszych członków społeczeństwa. Przedstawione założenia przedstawicieli UN Women pomimo swojego ideologicznego charakteru są mylnie utożsamiane z prawami człowieka” – komentuje Rozalia Kielmans-Ratyńska, Zastępca Dyrektora Centrum Prawa Międzynarodowego Instytutu Ordo Iuris.

,,Co jednak z matkami których plan na „łączenie życia zawodowego i prywatnego” odbiega od wizji ekspertów ONZ. Czy takich kobiet nie należy otoczyć opieką społeczną, wsparciem w ramach infrastruktury i usług publicznych? Ordo Iuris przypomina, że praca matek zajmujących się na stałe dziećmi i prowadzących dom jest pracą wymierną ekonomicznie. Ponadto kobiety powinny mieć pozostawioną wolność wyboru formy opieki nad dziećmi w pierwszych latach ich życia. W tym celu należałoby rozszerzyć ofertę pozainstytucjonalnych form opieki nad dziećmi (np. bon wychowawczy), tak, aby umożliwić rodzicom, rzeczywisty wybór nad formą opieki nad ich dziećmi oraz możliwość elastycznego godzenia swojego życia rodzinnego z prywatnym. Kobiety powinny mieć zarówno szansę bycia <> matkami jak i pełnoetatowymi pracownikami według swojego wyboru, jednak żadna <> matka nie może poprzez programy społeczno-gospodarcze czuć się przymuszana do zrezygnowania ze swoich aspiracji i marzeń bycia mamą dla swoich dzieci” – dodaje Kielmans-Ratyńska.

Podobna sytuacja m miejsce w odniesieniu do rodziny. Autonomia i decyzyjność rodziny jest coraz częściej pomijana przy kształtowaniu programów społecznych i gospodarczych. Marginalizację tej podstawowej komórki społecznej Instytut zasygnalizował Komisji Społecznego Rozwoju – organowi ONZ, który w przyszłym roku pochyli się nad tematem ,,rozwiązania problemu nierówności i wyzwań związanych z integracją społeczną poprzez politykę fiskalną, płacową i socjalną”.