Reklama

Bp Jerzy Samiec ponownie wybrany zwierzchnikiem polskich luteran

Bp Jerzy Samiec został wybrany w sobotę na drugą 10-letnią kadencję zwierzchnikiem polskich luteran. Podczas obrad szóstej sesji XIV Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP uzyskał on więcej głosów niż kontrkandydat bp Waldemar Pytel.

[ TEMATY ]

luteranie

wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wybory były poprzedzone prezentacją obydwu duchownych. Po niej każdy z nich odpowiadał na pytania synodałów. Następnie głosowano w sposób tajny, oddając głos na jednego z dwóch kandydatów zgłoszonych przez Ogólnopolską Konferencję Duchownych.

Zgodnie z prawem Biskupem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, został wybrany ten kandydat, który otrzymał bezwzględną większość oddanych głosów. Bp Waldemar Pytel otrzymał 28 głosów, a bp Jerzy Samiec - 37 głosów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Biskup Kościoła jest duchownym zwierzchnikiem Kościoła. Kieruje pracami Kościoła jako prezes Konsystorza, a także sprawuje duchową opiekę nad wszystkimi duchownymi i katechetami Kościoła. Ordynuje duchownych oraz wyświęca biskupów. Wybierany jest przez Synod na okres 10 lat z możliwością powtórnej elekcji.

Bp Jerzy Samiec urodził się 27 marca 1963 r. w Cieszynie. W 1983 r. rozpoczął studia teologiczne w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, gdzie w 1988 obronił pracę magisterską na temat: „Rola grupy w pracy parafialnej”. Następnie zdał przed Kościelną Komisją Egzaminacyjną w dniu 17 stycznia 1989 r. pierwszy egzamin kościelny „pro venia concionandi”, upoważniający do ordynacji.

Reklama

W dniu 22 stycznia 1989 r. w kościele Pokoju w Zabrzu został ordynowany przez bp. Janusza Narzyńskiego i rozpoczął pracę jako wikariusz w parafiach w Zabrzu i w Gliwicach. W dniu 1 września 1990 r. zawarł w kościele Jezusowym w Cieszynie związek małżeński z Beatą Michałek.

Od 1 lutego 1992 r. do 11 listopada 1994 r. pełnił obowiązki proboszcza administratora parafii w Gliwicach, gdzie 11 listopada 1994 r. po wygraniu wyborów został wprowadzony w urząd proboszcza.

W okresie od 1994 do końca 1999 r. był duszpasterzem młodzieżowym Diecezji Katowickiej, a od 2002 r. do końca 2008 r. był diecezjalnym duszpasterzem ewangelizacyjno misyjnym. Od 2003 r. jest prezesem Stowarzyszenia Księży i Katechetów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP.

Od kwietnia 1998 był członkiem X Synodu Kościoła. Od 2003 r. z nominacji Rady Synodalnej jako prezes SKiK został członkiem XI Synodu Kościoła. Został również wybrany członkiem XII Synodu Kościoła.

W dniu 14 kwietnia 2007 r. XII Synod Kościoła wybrał ks. Jerzego Samca prezesem Synodu. Z tego stanowiska zrezygnował po wyborze na Biskupa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego 17 października 2009 r.

Konsekrowany został przez biskupa Janusza Jaguckiego, biskupa generalnego Milosa Klatika ze Słowacji i biskupa Hansa-Jurgena Abromeita z Ewangelickiego Kościoła Pomorza w Niemczech 6 stycznia 2010 r. w kościele Świętej Trójcy w Warszawie.

2019-10-12 14:30

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Koch o 500-leciu ekskomuniki Lutra

[ TEMATY ]

luteranie

Marcin Luter

wikipedia.org

500 lat po nałożeniu kary ekskomuniki na Marcina Lutra Stolica Apostolska i Światowa Federacja Luterańska potwierdzają wolę podążania drogą prowadzącą do jedności – zapewnił w rozmowie z Radiem Watykańskim kard. Kurt Koch, przewodniczący Papieskiej Rady dla Popierania Jedności Chrześcijan. Okrągła rocznica wykluczenia niemieckiego protestanta z Kościoła katolickiego przypadła w ubiegłą niedzielę.

Świadectwem wspólnie podejmowanych starań jest zdaniem kard. Kocha nowe wydanie wspólnej katolicko-luterańskiej deklaracji o usprawiedliwieniu. Jest to jedna z głównych kwestii, która przez wieki dzieliła chrześcijan obu wyznań.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Tysiąc lat misji. Siostry zakonne w służbie polskiej tożsamości

2025-04-14 07:30

[ TEMATY ]

Chrzest Polski

pl.wikipedia.org

Jan Matejko "Zaprowadzenie chrześcijaństwa"

Jan Matejko Zaprowadzenie chrześcijaństwa

14 kwietnia w Polsce obchodzone jest Święto Chrztu Narodu i Państwa – rocznica wydarzenia, które zapoczątkowało chrześcijańskie dzieje kraju, będącego dziś jednym z filarów wiary w Europie. Święto chrztu to wyjątkowa okazja, by przypomnieć o cichej, ale konsekwentnej obecności sióstr zakonnych w historii Polski – kobiet, które od wieków służą Kościołowi, narodowi i najbardziej potrzebującym.

W 966 roku książę Mieszko I przyjął chrzest, wprowadzając Polskę w krąg cywilizacji chrześcijańskiej. Niespełna sześć dekad później jego syn, Bolesław Chrobry, koronował się na króla, kładąc podwaliny pod niezależną monarchię. Te dwa wydarzenia stworzyły fundament polskiej tożsamości – religijnej, społecznej i politycznej. Dla swojej córki Bolesław Chrobry założył pierwszy żeński zakon – benedyktynki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję