Dekretem z 11 kwietnia 2006 r. pan Jacques Chirac - prezydent Republiki Francuskiej nadał Jego Eminencji kard. Franciszkowi Macharskiemu stopień Oficera Legii Honorowej, najwyższego francuskiego orderu. (…)
Przez 55 lat duszpasterskiej posługi Jego Eminencja zdobył powszechny szacunek. (…) Umocnił swój autorytet, związany z działalnością duszpasterza wsłuchującego się stale w problemy wiernych. Równocześnie bardzo cenione są najwyższej klasy dokonania Jego Eminencji jako filozofa i teologa, co wynika z licznych publikacji. Szereg uniwersytetów polskich i zagranicznych nadało Jego Eminencji tytuł doktora honoris causa. Był Jego Eminencja członkiem różnych komisji episkopalnych i przewodniczył wielu kongregacjom oraz opublikował setki artykułów. Jest wreszcie coś, czego nie mogę pominąć milczeniem. W okresie komunizmu Jego Eminencja dał dowód ogromnej odwagi i głębokich przekonań, czynnie sprzeciwiając się panującemu ustrojowi, podobnie jak i inni biskupi: kardynałowie Wyszyński, Wojtyła i Glemp (...).
Eminencjo, poza tą cenioną przez wszystkich działalnością zawsze dawał Jego Eminencja dowody otwartości na świat i połączony był więzami przyjaźni z Francją. Otwartość Jego Eminencji przejawiała się przede wszystkim znajomością wielu języków - włoskiego, angielskiego, niemieckiego i, oczywiście, francuskiego, którym Jego Eminencja włada doskonale. Otwarcie na innych - ta postawa jest właściwa osobie Jego Eminencji, dbającej o zaufanie, tolerancję i życzliwość. Pragnę także z głębi serca podziękować Jego Eminencji za niezmienną życzliwość dla Francji, za otwarcie na Francję, za poświęcanie jej wiele uwagi i częste wizyty w Paryżu, Lourdes, Lyonie, Marsylii, Strasburgu. Wykłady, jakie wygłaszał Jego Eminencja w tych miastach, zawsze cieszyły się żywym zainteresowaniem. Od lat 70. prowadził Jego Eminencja rozważania, jeżdżąc po Europie, zalecając i przekonując szczególnie do zbliżenia narodu polskiego i niemieckiego na drodze pokoju i pojednania. Liczne pobyty za granicą, a także głębokie i celne analizy, jakich Jego Eminencja dokonywał, zbudowały wielki międzynarodowy autorytet.
Fragmenty przemówienia Pierra Menata - ambasadora Francji w Polsce z okazji nadania kard. Franciszkowi Macharskiemu Orderu Oficera Legii Honorowej, 22 stycznia br., budynek krakowskiej Kurii; tekst nieautoryzowany.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
Druga kwestia poruszona przez Jezusa dotyczy służby. Każe nam mówić: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. Czy są to rzeczywiście nasze słowa? Czy jesteśmy gotowi przyznać, że jesteśmy nieużyteczni?
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
Potrzebujemy konkretnych sposobów promowania gestów i polityki pojednania, szczególnie na terenach, gdzie istnieją głębokie rany spowodowane długotrwałym konfliktami - powiedział Papież na audiencji dla uczestników Międzynarodowej Konferencji pt. „Uchodźcy i migranci w naszym wspólnym domu”.
Papież zauważył, że wciąż rośnie liczba migrantów i uchodźców. Dziś szacuje się ją na 100 mln. Konferencja „Uchodźcy i migranci w naszym wspólnym domu” „rozpoczyna trzyletni projekt, którego celem jest stworzenie ‘planów działania’ skupiających się na czterech podstawowych filarach: nauczaniu, badaniach, służbie i rzecznictwie. W ten sposób odpowiadacie na wezwanie papieża Franciszka skierowane do środowisk akademickich”. „Modlę się - dodał Ojciec Święty - aby wasze wysiłki przyniosły nowe pomysły i podejścia w tym zakresie, zawsze starając się umieścić godność każdej osoby ludzkiej w centrum każdego rozwiązania”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
