Reklama

Potrzebne nam sprawne państwo

Jarosław Kaczyński, prezes Prawa i Sprawiedliwości, były premier RP w wywiadzie dla Radia Rodzina mówił m.in. o niewykorzystanych szansach związanych z Euro 2012, a także o potrzebie silnego państwa i polityce historycznej na Ziemiach Zachodnich

Niedziela wrocławska 38/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KRZYSZTOF KUNERT: - Panie Premierze, zacznijmy od Euro 2012, podczas którego Wrocław będzie jednym z miast gospodarzy. Czy uważa Pan, że w pełni wykorzystaliśmy - jako samorząd i władza centralna - szansę rozwoju, jaką dały nam mistrzostwa?

JAROSŁAW KACZYŃSKI: - Nie. Weźmy choćby S5. Miała być po to, aby łączyć na przyszłość dwa bardzo ważne ośrodki w kraju, to znaczy Wrocław i Poznań, a w trakcie Euro ułatwiać przemieszczanie się kibiców między tymi miastami. Realizacja inwestycji została przeniesiona po 2013 r. Zresztą, tego rodzaju zaniechań jest więcej. Niektóre dotyczą Euro, niektóre jak na przykład Muzeum Ziem Zachodnich nie dotyczą Euro, ale wszystkie razem składają się na zawalenie się tego planu, który został opracowany, zresztą w ogromnej mierze jeszcze przez nas, i który był wykonalny. Niestety, nie przy tak niesprawnej władzy. A przede wszystkim przy jej nieuwikłaniu, tzn. ten plan mogła wykonać tylko taka władza, która się nie musi liczyć z różnymi lobby, która może powiedzieć - róbcie sobie co chcecie, my załatwiamy swoje. Ta władza taka nie była.

- Jeśli Prawo i Sprawiedliwość wygra jesienne wybory, to co zamierza zrobić w sprawie polskich dróg?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Zamierza po prostu wykonywać te zobowiązania, które zaciągało. Bo to były też nasze zobowiązania, tylko tak się to złożyło, że nie myśmy je realizowali. Natomiast początkiem będzie musiał być audyt. Kiedy rozmawiałem nie tak dawno na obiedzie z panią prof. Gilowską, którą skądinąd się straszy w różnych reżimowych pismach utratą funkcji za to, że ze mną rozmawiała, to ona zadawała takie pytanie, które i ja zadaję: skąd takie olbrzymie koszty autostrad? Dlaczego koszty autostrady w zachodniej Europie, gdzie jest w ogóle drożej niż w Polsce, gdzie praca jest droższa, i gdzie bardzo często są trudniejsze warunki bo jest np. dużo więcej gór, te koszty są znacznie niższe niż u nas. To jest pytanie, na które musimy sobie odpowiedzieć, musimy znaleźć tutaj jakieś remedium. Zakładaliśmy, że za środki, które będziemy mieli do 2020, tak naprawdę do 2022 r. jesteśmy w stanie wybudować 7 tys. kilometrów autostrad i dróg szybkiego ruchu i Polska będzie miała pełną sieć, jakiej potrzebuje. W tej chwili, można powiedzieć, że to odpłynęło w siną dal.

- Dolny Śląsk jest ostatnio areną spektakularnych wydarzeń. Z jednej strony Wrocław w 2016 r. będzie Europejską Stolicą Kultury, a z drugiej mamy całe rejony biedy kulturowej czy ekonomicznej, w dodatku pokazywanej przez media jedynie w kontekście np. afer politycznych. Jakie rozwiązania tych dysproporcji widzi Prawo i Sprawiedliwość?

- Po pierwsze trzeba się zdecydować: albo zrównoważony rozwój albo rozwój jedynie metropolii. My jesteśmy zdecydowanie zwolennikami tego pierwszego rozwiązania, czyli dystrybucji środków, aby wyrównywać, a nie zwiększać różnice. I to jest ogromna różnica. Oczywiście, dotyczy to nie tylko wschodu kraju - bo o tym najczęściej się mówi - ale i Ziem Zachodnich, gdzie takich trudnych terenów jest bardzo dużo, szczególnie w pewnej odległości od metropolii, ale także w dużych miastach, jak np. Wałbrzych. I tutaj jest kolejna sprawa. Rząd Tuska nie chciał mieć wielkich planów, nie chciał, aby państwo odgrywało w życiu gospodarczym jakąś naprawdę czynną rolę. A to jest Polsce bezwzględnie potrzebne. Bez takiej roli państwa my tych problemów nie przełamiemy. Tu sam rynek nie da rady.

- Ma Pan zatem ma myśli równoważenie rozwoju przy pomocy instrumentów państwa?

Reklama

- Tu potrzeba po prostu funduszy, żadne inne instrumenty nie pomogą. Cudów nie ma. I to musi być plan, z jednej strony krótkoterminowy, można powiedzieć interwencyjny. Z drugiej musi to być plan długoterminowy. Jeśli np. na Dolnym Śląsku jest ogromna część polskich zabytków, jeżeli jest tu np. ok. 3 tys. albo jeszcze stojących, albo niestety już się rozsypujących, pałaców, zamków i innych budowli o tym charakterze, to naszym świętym obowiązkiem jako Polski jest doprowadzić do tego, żeby w jakimś momencie, on może być odległy, to wszystko było w takim stanie, jakim było kiedyś. Bo to była perełka Europy i powinna do tego stanu wrócić. Ale tego bez wysiłku państwa, poważne wsparcie można tutaj także uzyskiwać ze strony Unii Europejskiej, zrobić się nie da. Ale trzeba wpierw w ogóle porzucić tę ideologię, przypomnieć sobie, że państwo ma być nie tanie, tylko sprawne i przy jego pomocy zacząć uprawiać politykę. Trzeba szukać różnych funduszy, fundusze w Polsce też można znaleźć, pod warunkiem np., że się nie sprzedaje własności państwowej na zasadzie, którą trzeba zbadać - tak bym to określił - bo żadnych racjonalnych przesłanek do tego nie ma.

- Przejdźmy do polityki historycznej. We Wrocławiu ciągle żywa jest debata historyczna, w której uogólniając, ścierają się dwie opcje. Jedna skoncentrowana na czasach współczesnych, akcentująca fenomen odbudowy Dolnego Śląska po 1945 r., a druga promująca tradycje sprzed II wojny światowej. Panie Premierze, czy polityka historyczna jest ważna, szczególnie w takich miastach jak Wrocław?

Reklama

- Jest bardzo ważna i nie może być śmieszna. Ta tradycja sprzed wojny to nie polska tradycja. Nie ma co udawać. Nasza tradycja to jest z jednej strony tradycja bardzo stara, średniowiecze i to nie to najpóźniejsze. Oczywiście pewne jej elementy trwały dłużej, inne krócej, różnie to było, przecież Śląsk był wówczas bardzo podzielony, ale jest to tradycja, mówiąc najszerzej, piastowska. Z kolei nasza nowa tradycja trwa w tej chwili 66 lat i to jest już kawałek czasu. Doskonale pamiętam jak w Polsce obchodzono wydarzenie, gdy Dolnym Śląsku urodził się pierwszy wnuk, czyli jak dziewczyna tutaj urodzona urodziła dziecko. Dzisiaj są już nie wnuki, a prawnuki. Już trzecie pokolenie ludzi zupełnie dorosłych tutaj funkcjonuje. Czyli można powiedzieć, że zakorzeniamy się. Niestety, ani władze komunistyczne nie potrafiły problemów tych ziem rozwiązywać, ani w ciągu ostatnich 22 lat nie było odpowiedniej dbałości. Bo takie wysepki jak centrum Wrocławia, bo to centrum tak naprawdę a nie cały Wrocław jest odnowione, to za mało. Tu jest potrzebny wielki plan, wielki wysiłek, to się w różnych krajach na świecie udawało, ale pod warunkiem, że była władza, która tego chciała. Trzeba oczywiście także przekonać do tego społeczeństwo oraz odrzucić różne dogmaty.

- W kontekście polityki historycznej warto zauważyć, że w naszym mieście mocno uaktywniły się środowiska obywatelskie. Wyrazem tej aktywności jest choćby pomnik rotmistrza Pileckiego w centrum miasta. Należy upamiętniać takie postaci?

- To bardzo ważna postać, wielki bohater. A wielkich bohaterów trzeba czcić. Takich jak on w historii Polski, w historii Europy i świata było niewielu. To jeden z największych bohaterów II wojny światowej, powód do dumy Polaków. Bardzo dobrze więc, że tutaj powstał jego pomnik. Powinniśmy o nim pamiętać, nazywać jego imieniem ulice, place, powinniśmy o nim uczyć w szkole, każde dziecko powinno wiedzieć, kto to był rotmistrz Pilecki.

- Na koniec chcę zapytać, jak Pan rozumie słowa premiera Donalda Tuska, że nie będzie klękać przed księżmi?

- To jest taka gra przedwyborcza. Marzeniem PO jest ostatecznie wejść w buty SLD, ostatecznie przejąć funkcje tej partii, to znaczy funkcje formacji, która z jednej strony jest wspierana przez establishment wywodzący się w niemałej mierze z poprzedniego systemu, a z drugiej strony kontynuuje pewne wątki poprzedniego systemu, bo to jakieś tam mniejszości społecznej się podoba. I PO bardzo chciałaby to zrobić, a ponieważ to grupa bezideowa, to gotowi są mówić wszystko. Nie wiem, czy jak Donald Tusk zawierał ślub, albo przyjmował Komunię św. to klękał czy nie klękał przed księżmi? Nie chcę go o to pytać, bo uczciwie mówiąc jest to straszliwie niepoważne.

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zasłonięty krzyż - symbol żalu i pokuty grzesznika

Niedziela łowicka 11/2005

[ TEMATY ]

Niedziela

krzyż

Wielki Post

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów. Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek. Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
CZYTAJ DALEJ

Ataki na katolików w Europie i Ameryce Łacińskiej są coraz bardziej powszechne i tolerowane

2025-04-05 21:10

[ TEMATY ]

chrześcijaństwo

Adobe Stock

Ataki na katolików w Europie i Ameryce Łacińskiej są coraz bardziej powszechne i tolerowane - wynika z dwóch ważnych raportów.

Według danych z 2024 r. Raport Obserwatorium Nietolerancji i Dyskryminacji Chrześcijan w Europie (OIDAC), w 2023 r. w 35 krajach europejskich odnotowano 2 444 przestępstwa z nienawiści wymierzone w chrześcijan. Prawie połowa tych ataków miała miejsce we Francji, a liczba przestępstw przeciwko chrześcijanom znacznie wzrosła również w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Ataki wahały się od nękania i gróźb po przemoc fizyczną.
CZYTAJ DALEJ

Franciszek i s. Francesca - nieoczekiwane spotkanie papieża z 94-letnią zakonnicą

2025-04-06 17:32

[ TEMATY ]

spotkanie

Watykan

papież Franciszek

Bazylika św. Piotra

s. Francesca

Włodzimierz Rędzioch

Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie

Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie

Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.

Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję