Po sanktuarium bł. Jana Pawła II to drugi obiekt oddany do użytku na terenie Centrum, gdzie wciąż trwa wielkie budowanie. Tymczasem nowoczesny gmach z napisem „Caritas” zwraca uwagę coraz liczniej odwiedzających to miejsce. - Przybywający do Centrum Jana Pawła II pielgrzymi pytają, co to za budynek, komu i czemu będzie służył - mówi ks. Jarosław Glonek koordynujący działalność Centrum Wolontariatu. - I gdy odpowiadamy, że tu odbywają się szkolenia przyszłych wolontariuszy, to reakcje są bardzo pozytywne. Często pojawiają się stwierdzenia, że to dobrze, iż osoby przygotowujące się do pomagania mogą się tu spotykać, ponieważ Jan Paweł II propagował ideę wolontariatu. I podkreślają, że to żywy pomnik polskiego Papieża.
Cele
Reklama
Na ich stronie internetowej
- Działamy od niedawna - wyjaśnia ks. Jarosław Glonek, gdy pytam, jak w praktyce wygląda realizacja ambitnych celów. - Na razie rozpoczęliśmy kursy dla przyszłych wolontariuszy. Są to osoby z takich organizacji, jak: Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza”, Stowarzyszenie Wolontariat św. Eliasza, Caritas czy PCK. Zainteresowani, którzy pragną pomagać, wcześniej są kierowani do nas, aby uczestniczyć w kursach, podczas których przygotowuje się przyszłych wolontariuszy do posługi drugiemu człowiekowi.
Mój rozmówca dodaje, że można się również zgłosić na kurs, nie mając jeszcze skonkretyzowanych planów co do organizacji, w której chciałoby się pomagać. I zapewnia, że każdy może uczestniczyć w organizowanych zajęciach, które są bezpłatne.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Szkolenia
Ks. Jarosław Glonek mówi, że spotkania przyszłych wolontariuszy odbywają się co drugi tydzień, w piątkowe popołudnia (w godz.: 15.30-19) i w soboty (w godz.: 10-15). W trzech przygotowanych do szkoleń salach zajęcia prowadzą dydaktycy z Krakowa. Uczestnicy biorą udział w szkoleniach, które w większości mają charakter ćwiczeniowy.
- Pierwsza pomoc np., to nie jest suchy wykład - wyjaśnia mój rozmówca. - Każdy uczestnik musi w czasie zajęć nauczyć się konkretnych zachowań i wyćwiczyć je, aby w sytuacji nagłej potrafił tej pomocy udzielić. Podobnie jest w przypadku kursu przygotowującego do prowadzenia zabaw integracyjnych z dziećmi. Przyszli wolontariusze muszą najpierw sami się tych form pracy nauczyć. Ks. Jarosław nadmienia, że uczestnicy otrzymują na zakończenie certyfikat ukończenia kursu.
Uczestnicy
Reklama
Aktualnie trwa szkolenie pierwszej grupy wolontariuszy. W sobotni poranek przed jedną z wykładowych sal spotkałam dwoje uczestników kursu: studentkę historii Malwinę Zacny i licealistę z Myślenic Daniela Mistarza. Obydwoje już działają jako wolontariusze. Malwina Zacny uczestniczyła w różnych akcjach organizowanych przez Caritas Archidiecezji Krakowskiej, a Daniel Mistarz jest związany z Parafialnym Zespołem Caritas „Betania” przy parafii Narodzenia NMP w Myślenicach. - Moja przygoda z wolontariatem zaczęła się właściwie od pielgrzymki do Rzymu na beatyfikację Jana Pawła II - wspomina Malwina. - Wtedy też usłyszałam o idei tego Centrum. Dzięki dobrej stronie internetowej mogłam śledzić etapy jego powstawania. To właśnie z tej strony dowiedziałam się o kursie dla wolontariuszy. - Gdy podczas spotkania w naszym zespole usłyszałem, że istnieje możliwość solidnego przygotowania się do pomagania innym, zdecydowałem, że chcę w tym wziąć udział - dodaje Daniel.
Poznani przeze mnie młodzi ludzie są przekonani, że informacje przekazane w trakcie wykładów oraz praktyczną wiedzę i umiejętności wyniesione z kursu będą mogli wykorzystać w swoim życiu, w które wpisane jest bycie wolontariuszem.
Zróżnicowanie
Organizatorzy nie stawiają żadnych ograniczeń wiekowych. W kursie może uczestniczyć każdy. - W polskim rozumieniu wolontariusz nadal jeszcze kojarzy się z licealistą lub studentem - mówi ks. Jarosław Glonek. - Tymczasem na Zachodzie wolontariuszami bardzo często zostają emeryci. U nas też ten rodzaj wolontariusza zaczyna się upowszechniać. Ks. Jarosław dodaje, że w trwającym kursie uczestniczą osoby w różnym wieku: od młodzieży ze szkół średnich do emerytów właśnie.
Takie zróżnicowanie wiekowe nie przeszkadza Malwinie i Danielowi. - To bardzo dobrze, że różni ludzie i starsi, i młodsi - zostają wolontariuszami. Ważne, że każdy z nich chce pomagać. Po co marnować czas np. na oglądanie seriali, kiedy można wspólnie zrobić coś dobrego - przekonuje Malwina, a Daniel uzupełnia: - Dzięki temu możemy się nauczyć wzajemnego szacunku. U nas są wolontariusze, którzy mają nawet 70 lat. I pomimo takich różnic wiekowych stajemy się przyjaciółmi. To sprawia, że człowiek się zastanawia, co będzie robił jako wolontariusz, gdy dożyje 70 lat.
Zapotrzebowanie
Oprowadzający mnie po Centrum Wolontariatu ks. Jarosław przyznaje, że nie wszystkie postawione cele są już realizowane. Równocześnie przekonuje, że zapotrzebowanie na wolontariuszy jest duże. - Jako kapelan miałem styczność z chorymi - opowiada. - Nieraz słyszałem z ich strony, że bardzo potrzebują, aby ktoś przy nich usiadł i porozmawiał. Szczególnie ludzie, którzy są w szpitalach, w zakładach opiekuńczych czy paliatywnych, potrzebują obecności drugiego człowieka…
Ks. Jarosław Glonek w imieniu Centrum Wolontariatu zachęca wszystkich do zainteresowania się tą formą pomagania i zaprasza do udziału w kursach.
