Pięciu alumnów III roku Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego przeżywało dzisiaj w Paradyżu swoje obłóczyny. Czterech z nich przyjęło także posługę lektoratu.
Strój duchowny i posługę lektoratu przyjęli dzisiaj: Przemysław Smoleń z Kowar (diecezja legnicka), Michał Kowalewski z Międzyrzecza (parafia pw. św. Jana Chrzciciela), Kamil Maćków z Zielonej Góry (parafia pw. św. Alberta Chmielowskiego) i Jakub Błażyński z Niedoradza (parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Otyniu). Swoje obłóczyny przeżywał kl. Mateusz Caruk z parafii pw. Pierwszych Męczenników Polski w Gorzowie Wlkp. Uroczystej liturgii przewodniczył bp Paweł Socha.
- Jest to piękny i wyraźny znak, że ta formacja wydaje swoje owoce, że słowo Boże, którym się karmimy na co dzień, przyjmuję dzisiaj w posłudze lektoratu jako to co mnie tworzy, to co będzie mnie kształtować i coś bez czego dalszego swojego życia sobie nie wyobrażam. Strój duchowny jest pięknym elementem potwierdzenia tego,że chcę być narzędziem Pana Boga w Kościele - powiedział Kamil Maćków.
- Posługa lektoratu i obłóczyny są bardzo ważnym wydarzeniem w formacji przygotowania do kapłaństwa, do bycia apostołem Jezusa Chrystusa. To pierwsza posługa w formacji, która jest wyraźnym znakiem potwierdzenia powołania, zaproszeniem większej odpowiedzialności za słowo Boże. Posługa lektoratu jest zaproszeniem do tej posługi czytania słowa Bożego i zaproszeniem do tego, by słowo Boże stawało się fundamentem w formacji - mówi ks. Tadeusz Kuźmicki, ojciec duchownym w ZGWSD. - Dzisiaj klerycy III roku po raz pierwszy przyjmą strój duchowny, a to jest wyraz zewnętrznej przynależności do stanu duchownego, ale też wyraz przynależności do Pana Boga. Sutanna ma nam przypominać naszą decyzję tego, że rezygnujemy z tego świata, a chcemy iść za Chrystusem.
„Przyoblecz mnie, Panie, w nowego człowieka” (z modlitwy przed obłóczynami)
W sandomierskim seminarium odbyła się uroczystość poświęcenia stroju duchownego oraz włączenia do grona kandydatów do święceń diakonatu oraz prezbiteratu.
Na zakończenie jesiennych rekolekcji w Wyższym Seminarium Duchownym, które prowadził ks. Grzegorz Lipiec, ojciec duchowny z seminarium w Radomiu, czterech alumnów trzeciego roku przyjęło strój duchowny, a do grona kandydatów do kapłaństwa włączono jedenastu kleryków piątego rocznika. Ze względu na obostrzenia epidemiczne w uroczystości uczestniczyła tylko wspólnota seminarium duchownego.
Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
Na skrzyżowaniach ulic, gdzie zazwyczaj pędzi codzienność i rozbrzmiewają klaksony samochodów, nagle zapada cisza. Grupa ludzi staje w kręgu, w dłoniach ściska różaniec i zaczyna powtarzać słowa, które od dziesięcioleci prowadzą tysiące serc ku nadziei.
To nie polityczny manifest ani protest społeczny, ale wołanie do Boga. I zarazem – modlitwa o miłosierdzie dla świata, który zbyt często zdaje się wymykać spod ludzkiej kontroli. Tak wygląda „Koronka na ulicach miast świata” – akcja, której skala z roku na rok rośnie i która swoją prostotą przypomina nam, że modlitwa naprawdę może przenosić góry.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
