Droga Redakcjo!
Serdecznie Was pozdrawiam. Dziękuję za zamieszczenie mojej prośby w tygodniku Niedziela i za przesłanie egzemplarzy tegoż tygodnika do Kazachstanu. Jesteśmy jeszcze pod wrażeniem pielgrzymki naszego Ojca Świętego Jana Pawła II do Kazachstanu. W przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty powiedział, że z chwilą kiedy prezydent Nazarbajew zaprosił go do Kazachstanu, modlił się o Boże błogosławieństwo dla kazachskiej ziemi, dla wszystkich narodów zamieszkujących Kazachstan i o błogosławieństwo dla tej wizyty, o pogodę. Spikerzy komentujący wizytę uznali za cud szybką przemianę zachmurzonego nieba w słoneczną, ciepłą pogodę z chwilą pojawienia się Ojca Świętego przy ołtarzu, umieszczonym w kazachskiej jurcie. A Kazachowie mówili: "Przecież to Namiestnik Boga, musi być piękna pogoda!". Na północy Kazachstanu już w październiku może być śnieg, jest dużo deszczu, wiatrów i chłodno. Poranek był bardzo zimny, a potem do końca wizyty Papieża było już bardzo ciepło. Wyjechaliśmy z Ałma Aty specjalnym pociągiem dla pielgrzymów. Ojciec Klaudiusz, proboszcz w Ałma Acie, mówił do mnie: "Nikt jeszcze kilka lat temu na ulicy Jesibulatowej (gdzie mieliśmy maleńki dom i kaplicę) nie pomyślał, że pojedziemy kiedyś specjalnym pociągiem na spotkanie z Papieżem". Moi parafianie zajęli cztery wagony. W grupie jechali również prawosławni i muzułmanie. W innych wagonach byli parafianie z Ałma Aty, Kapczagaju, Tałdykurganu oraz parafianie Ojca Michaela Kima pochodzenia koreańskiego. Wyruszyliśmy 22 września o 10.00, po drodze odmawialiśmy Różaniec św., Koronkę do Miłosierdzia Bożego, śpiewaliśmy pieśni, były, oczywiście, posiłki. Serdeczna, rodzinna atmosfera. Konduktorzy mówili, żeby wszyscy podróżujący byli tacy jak my. Przyjechaliśmy na miejsce w niedzielę 23 września o 7.00. Stąd autobusy zawiozły nas blisko miejsca spotkania. Dostrzegliśmy wielu młodych milicjantów i wielkie środki ostrożności. Przy głównym ołtarzu - dwie jurty, jedna była zakrystią, druga kaplicą. Przyjechali, wraz z delegacjami swoich wiernych, biskupi z Rosji, Litwy oraz biskupi i kapłani z Polski. 10 osób z każdej parafii mogło być bliżej Papieża, a po jednej osobie mogło podejść do Komunii św. udzielanej przez Ojca Świętego. Ja wybrałem młodzieńca pochodzenia kazachskiego o imieniu Sieryk, którego ochrzciłem 15 sierpnia 1997 r. Było to wielkie wydarzenie w życiu Sieryka i jego rodziny oraz w moim - jako pasterza.
W niedzielę o godz. 18.00 Papież spotkał się z młodzieżą w sali Uniwersytetu Euroazjatyckiego. Dwa mosty prowadzące do tego miejsca były zapełnione młodzieżą. Papież jakby przeprowadzał młodych przez nie w inną rzeczywistość... 10 młodych osób z mojej parafii wróciło z tego spotkania pełnych entuzjazmu. Niektórzy całowali mnie po rękach w dowód wdzięczności, że mogli na nim być. Lena Rembakijewa mówiła, że do końca życia nie zapomni tego spotkania. Szczęśliwa dziesiątka to młodzież z różnych miejscowości mojej parafii.
W poniedziałek o 10.00 odprawiona została Msza św. dla biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnic służących Kościołowi w Kazachstanie. Byli też biskupi i kapłani goście. Po Komunii św. każdy mógł osobiście podejść do Ojca Świętego i otrzymać błogosławieństwo.
Wieczorem o 18.00 Papież spotkał się z uczonymi, ludźmi nauki i kultury. Na tym spotkaniu był prezydent Kazachstanu. Bardzo ciepło i serdecznie, z iście kazachską gościnnością, został powitany nasz Papież przez kazachskiego poetę i pisarza.
Po tym spotkaniu, czekając na ulicy, kiedy przyjedzie samochód z Ojcem Świętym, usłyszałem z ust malutkiej dziewczynki - Kazaszki, słowa: "Pojedzie Rzymski Papież". Teraz już nikt w Kazachstanie nie powie, że katolicy to sekta. To raduje, to cieszy, że malutkie kazachskie dziecko wie już, kto to Papież.
Z wielką nadzieją patrzę w przyszłość Kościoła katolickiego w Kazachstanie. Kiedy samolot leciał już w stronę Armenii, a Papież wspominał piękny krajobraz Kazachstanu, w sercach kapłańskich zadźwięczał jeden głos: "Dziękujemy Ci, Panie Prezydencie..."