W internecie odbyła się premiera orientalnej pieśni pasyjnej, którą zaśpiewała Sylwia Hazboun z Ustronia.
Autorka bloga „Dzisiaj w Betlejem” fascynuje się chrześcijaństwem Bliskiego Wschodu. Razem ze swoim mężem Yousefem przetłumaczyła z arabskiego jej ulubioną pieśń pt.: „Wa habibi”, co znaczy: „Mój kochany”.
– Arabski to język, który nie kojarzy się z chrześcijaństwem. A jednak to w tym języku śpiewane są pieśni, które rozbrzmiewają w domach chrześcijan na Bliskim Wschodzie. W odróżnieniu od muzyki liturgicznej, która może być wykonywana w różnych językach ze względu na różnorodność liturgii, te codzienne pieśni, słuchane przez chrześcijan w domach, najczęściej śpiewane są po arabsku – mówi artystka.
Podkreśla, że najbardziej ceni w tej pieśni jej intymność oraz nawiązania do modlitwy w Ogrodzie Oliwnym. – Oryginał śpiewany jest przez Fairouz – libańską pieśniarkę, jedną z największych gwiazd współczesnej muzyki arabskiej. Tak się składa, że Fairouz jest chrześcijanką i w swoim repertuarze posiada wiele pieśni chrześcijańskich – zaznacza Sylwia Hazboun.
Utwór można posłuchać w jej mediach społecznościowych. Polska wersja pieśni została również ubogacona profesjonalnym wideo z kadrami z Jerozolimy.
Po rocznej przerwie spowodowanej pandemią w styczniu 2022 roku mieszkańcy Katowic i Rybnika mogli się spotkać na otwartej przestrzeni na wydarzeniu Polskie Betlejem, by cieszyć się ze wspólnego kolędowania.
Świąteczny nastrój udzielił się wszystkim – na scenie i na widowni. W tym roku z estrady zabrzmiały polskie kolędy, a te – jak wiadomo – są najpiękniejsze i przede wszystkim najbliższe naszym sercom. Dlatego też wiele z prezentowanych utworów widzowie śpiewali razem z artystami, w pełni współuczestnicząc w wydarzeniu. W ten sposób tradycji kolędowania, której fundamentem jest właśnie wspólne śpiewanie pieśni bożonarodzeniowych, stało się zadość. Stworzyło to poczucie bycia wspólnotą, co w obecnym czasie jest szczególnie cenne.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
Ulicami Radomia przeszła w niedzielę wieczorem Droga Krzyżowa. Wierni przeszli od kościoła farnego do katedry. Niesiono krzyż, który jest wierną kopią symbolu ŚDM.
Rozważania przygotował biskup Marek Solarczyk. - Rozpoczynamy naszą radomską Drogę Krzyżową w Roku Jubileuszowym, ale także okresie, gdy dziękujemy Bogu - Panu czasu za 1000. lat Królestwa Polskiego. Pragniemy rozważyć tajemnice życia Boga razem z Jezusem Chrystusem i dostrzec w bogactwie naszych ludzkich dziejów znaki działania mocy Boga, jaką ofiarował nam poprzez tak licznych Pielgrzymów Nadziei - świadków miłości Boga i Kościoła oraz poświęcenia dla człowieka i naszej Ojczyzny - Polski - mówił się bp Marek Solarczyk.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
