Przyszły metropolita urodził się jako Joseph Swaiko 1 lutego 1932 w mieście Briarford w stanie Pensylwania. Po ukończeniu studiów ekonomicznych i odbyciu służby wojskowej w 1959 rozpoczął naukę w prawosławnym seminarium duchownym św. Tychona w miejscowości Saint Canaan w tymże stanie, pełniąc jednocześnie obowiązki sekretarza bp. Cypriana, który od 1961 był rektorem tej placówki. Ukończył ją w 1963 i w marcu następnego roku przyjął święcenia diakonatu a 7 kwietnia – prezbiteratu. Pracował potem we władzach swego dawnego seminarium, wykładając w nim język starocerkiewnosłowiański; był także proboszczem dwóch parafii w Pensylwanii.

4 grudnia 1970 został postrzyżony na mnicha, przyjmując imię Hermana. 17 października 1971 władze kościelne powołały go na biskupa i archimandrytę; sakrę nowy hierarcha przyjął 10 lutego 1973 z tytułem biskup Wilkes-Barre i pomocniczy eparchii filadelfijskiej i pensylwańskiej a po śmierci jej pasterza abp. Cypriana 17 marca 1981 objął rządy w tej jednostce kościelnej. W maju 1982 został rektorem swego dawnego seminarium św. Tychona. Od 1994 miał tytuł arcybiskupa. Od maja do września 2001 tymczasowo zarządzał całym Kościołem, gdyż jego ówczesny zwierzchnik – metropolita Teodozjusz był urlopowany z powodu choroby.

Gdy 2 kwietnia 2002 metropolita po dwóch zawałach ustąpił z urzędu, 22 lipca tegoż roku rozpoczął obrady w Orlando XIII Sobór Ogólnoamerykański w celu wybrania nowego zwierzchnika. Po dwóch głosowaniach, w czasie których żaden z kandydatów nie uzyskał wymaganych 2/3 głosów, ojcowie synodalni wybrali głową Kościoła abp. Hermana, chociaż najwięcej głosów oddano na biskupa ottawskiego i kanadyjskiego Serafina. W podobny sposób wybrano zresztą abp. Teodozjusza w 1977 r. 8 września 2002 nowy zwierzchnik uroczyście objął urząd z tytułem arcybiskup waszyngtoński, metropolita całej Ameryki i Kanady. Od 2005 miał tytuł arcybiskupa waszyngtońskiego i nowojorskiego.

4 września 2008, mając 76 lat, podał się do dymisji w atmosferze szeregu skandali, do jakich doszło w tym Kościele, głównie na tle finansowym. Zamieszkał wówczas w klasztorze św. Tychona w Pensylwanii i tam zmarł 6 września.

Był drugim zwierzchnikiem Prawosławnego Kościoła Ameryki, urodzonym w Stanach Zjednoczonych.

Kościół ten powstał na ziemi amerykańskiej w środowisku białej emigracji rosyjskiej, związanej wcześniej z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym za Granicą, którzy po II wojnie światowej postanowili uznać Patriarchat Moskiewski i nawiązać z nim stałą łączność. Po kilkunastu latach bliskich kontaktów Rosyjski Kościół Prawosławny wydał 10 kwietnia 1970 tomos (dekret) o autokefalii PKA. Decyzję tę uznały Kościoły słowiańskie, rumuński i gruziński, nie uznały natomiast Kościoły języka greckiego z Patriarchatem Konstantynopolskim na czele.