W przeddzień wspomnienia ofiar Golgoty Wschodu, przy symbolicznym pomniku z obozowym drutem, uczczono pamięć Polaków bezprawnie wywiezionych na daleką Syberię.
Jak szacuje środowisko Sybiraków w czterech kolejnych wywózkach, z których pierwsza miała miejsce 10 lutego 1940 r., tego tragicznego losu doświadczyło od półtora do dwóch milionów naszych rodaków zamieszkałych na Kresach.
Na uroczystość 9 lutego przybyli Sybiracy, ich potomkowie, władze miasta, dzieci i młodzież. Po słowie wprowadzenia sekretarza koła Związku Sybiraków Wacława Kwiecińskiego i minucie ciszy, odmówiono modlitwę. Po złożeniu kwiatów uczestnicy patriotycznego wydarzenia zostali zaproszeni przez miejscowego proboszcza ks. prał. Krzysztofa Moszumańskiego na Eucharystię pobliskiego kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP, gdzie modlono się w intencji zesłańców na nieludzką ziemię.
– Dziś chylimy przed wami głowę. Dziękujemy za przykład wierności i męstwa i otwarte serca, za to, że nie wyparliście się polskości. Dziękujemy za świadectwo, jakie dajecie młodemu pokoleniu opowiadając o tym, co przeszliście. To świadectwo zawiera ogrom cierpienia, ale przede wszystkim jest też świadectwem waszej wiary i umiłowania ojczyzny, do której udało się powrócić tylko nielicznym – mówił kapłan.
Podziel się cytatem
Dalsza część uroczystości odbyła się w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 7, gdzie młodzież zaprezentowała wzruszający montaż słowno–muzyczny o losach Polaków wywiezionych na Sybir, któremu towarzyszyło motto ”Pamięć musi trwać”.
Podobne upamiętnienia odbyły się w wielu miejscowościach diecezji świdnickiej m.in. w Bystrzycy Kłodzkiej, Dzierżoniowie, Piławie Górnej, Świdnicy czy Strzegomiu.
Poświęcenie pamiątkowej tablicy przez ks. prał. Krzysztofa Moszumańskiego
Jego życie było pełne oddania Bogu, Kościołowi i ludziom - mówił ks. prał. Krzysztof Moszumański, podczas Mszy Świętej poprzedzającej odsłonięcie tablicy pamięci cenionego kapłana i Sybiraka.
Wielka osobowość, charyzmat i oddanie sprawom Bożym ks. prał. Stanisława Pająka, sprawiły, że parafianie oraz ludzie dobrej woli ufundowali pośmiertną, pamiątkową tablicę w dowód pamięci, czci i szacunku dla wieloletniego proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa na wałbrzyskim Poniatowie.
Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie
Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.
Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie
Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.
Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
