Wspólnota parafii św. Kazimierza w Ostrowcu Świętokrzyskim świętowała odpust ku czci swojego patrona. Uroczystej sumie odpustowej przewodniczył i homilie wygłosił ks. Krzysztof Rusiecki. Kaznodzieja zauważył, że postać świętego, pomimo mijającego czasu, ciągle nas inspiruje. Możemy się uczyć od niego umiłowania modlitwy i Eucharystii. Powinien być dla każdego wzorem zauważenia drugiego człowieka, zwłaszcza potrzebującego.
Na zakończenie Eucharystii zostały poświęcone ikony wykonane na deskach ze zniszczonych w czasie wojny na Ukrainie domów. Dochód z ich sprzedaży będzie wsparciem dla poszkodowanych mieszkańców. Następnie licznie zgromadzeni wierni mogli oddać cześć relikwią świętego.
Po Mszy świętej plac przy kościele zamienił się w kolorowy jarmark. Parafianie i przybyli goście mogli zobaczyć grupę rekonstrukcyjną z Bractwa Rycerskiego Zamku Szydłów, która zaprezentowała Dwór Królewicza Kazimierza, a także pokaz walk rycerskich. Można było spróbować lokalnych smakołyków przygotowanych przez koła gospodyń z okolicznych miejscowości. Każdy mógł wziąć udział w loterii zorganizowanej przez Liceum Katolickie, a także spróbować specjałów darów lasu zaprezentowanych przez koła łowieckie. Na scenie prezentowały się chóry i lokalne zespoły.
Ostrowieckie Kaziuki na stałe wpisały się już w kalendarz wydarzeń parafii, Ostrowca Świętokrzyskiego i okolic.
Uroczyste powierzenie się Maryi odbyło się w trakcie Eucharystii
W liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, 24 osoby z parafii św. Jadwigi Królowej zawierzyło się Maryi.
Duchowość całkowitego oddania się Matce Bożej to sprawdzona i pewna droga duchowa. Jej celem jest zjednoczenie człowieka z Jezusem przez doskonałą realizację łaski i wypełnienie zobowiązań przymierza Chrztu Świętego. Błogosławiony Pius IX uznał, że poświęcenie się Maryi, opisane przez św. Ludwika de Montfort jest najlepszą i najbardziej akceptowaną formą zawierzenia. Właśnie ten święty, autor Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, był duchowym przewodnikiem w rekolekcjach parafialnych. Dzień oddania poprzedziły bowiem 33-dniowe rekolekcje prowadzone w parafii. W codzienne ćwiczenia rekolekcyjne wpisane było rozważanie Pisma Świętego, lektura duchowa, rozmyślanie nad tematem dnia oraz wypełnienie wezwania dnia. Jednym z zadań było własnoręczne przepisanie Aktu poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi w jedności z Sercem Jezusa. Natomiast w dniu oddania, w czasie Mszy św., akt ten został uroczyście odczytany przez zawierzających się Maryi. Na zakończenie Eucharystii ks. Stanisław Gurba udzielił specjalnego błogosławieństwa tym wszystkim, którzy oddali się Matce Najświętszej. Warto podkreślić, że pomysł zorganizowania 33-dniowych rekolekcji wyszedł od wiernych, którzy już kilka razy ponawiali akt oddania się Matce Bożej, ale zawsze indywidualnie. Tym razem przeżywali tę wyjątkową chwilę we wspólnocie parafialnej. Było to piękne świadectwo i zaproszenie dla innych, aby też powierzyli się Maryi.
Cudowny medalik jako medalik Niepokalanego Poczęcia znany jest wielu ludziom wiary na całym świecie, szczególnie członkom Rycerstwa Niepokalanej. 27 listopada 1830 r. Najświętsza Maryja Panna objawiła się świętej Katarzynie Labouré w kaplicy Sióstr Miłosierdzia przy rue du Bac w Paryżu. Niepokalana poleciła św. Katarzynie rozpowszechniać medalik według przedstawionego wzoru. Papież Leon XIII 23 lipca 1894 r. ustanowił święto Najświętszej Maryi Panny objawiającej cudowny medalik.
„27 listopada 1830 roku, w sobotę przed pierwszą niedzielą adwentu, o godz. 17.30, gdy zapadło milczenie po przeczytaniu pierwszej części tekstu rozmyślania, usłyszałam szelest, jaki wydaje poruszana jedwabna suknia, pochodzący od strony ambony, z miejsca, na którym zawieszony jest obraz świętego Józefa. Gdy spojrzałam w tamtą stronę, ujrzałam Najświętszą Dziewicę, stojącą na wysokości obrazu świętego Józefa. Jej postać była wyraźnie widoczna. Ubrana była w białą jedwabną suknię, błyszczącą jak jutrzenka. Miała również biały, długi welon sięgający do stóp. Pod welonem można było dostrzec włosy. Twarz pozostawała niezasłonięta. Oczy miała wzniesione ku niebu. Stopy opierały się na kuli, czy raczej na półkuli, w każdym razie widziałam tylko połowę kuli. Inną kulę Najświętsza Dziewica trzymała w dłoniach, ułożonych w sposób naturalny na wysokości piersi. Ta kula oznaczała glob ziemski. Cała postać promieniowała takim pięknem, że nie potrafię tego opisać.
"Trzy przykazania Ostatniej Wieczerzy" – to tytuł tegorocznej jesiennej Sesji Duszpasterskiej, która w
dniach 25-27 listopada br. odbyła się w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. Do udziału w
zostali zaproszeni duchowni diecezjalni i zakonni posługujący w parafiach archidiecezji łódzkiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
