Wieczornej Mszy św. koncelebrowanej przez abp. seniora Józefa Kowalczyka, bp. Radosława Orchowicza, kanoników Kapituły Prymasowskiej, księży dziekanów i proboszczów gnieźnieńskich przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak, który rozpoczynając liturgię przypomniał o obchodzonych w pierwszych dniach lutego rocznicach związanych z osobą i posługą Prymasa Tysiąclecia.

„Dziś radość tych rocznic łączy się z wniesieniem do tego prastarego gnieźnieńskiego tumu relikwii bł. Stefana Wyszyńskiego” - mówił abp Polak, dziękując wszystkim za obecność i prosząc o modlitwę za wstawiennictwem błogosławionego prymasa o łaski potrzebne archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej, Kościołowi w Polsce i całej Ojczyźnie.

Wielki szacunek i miłość kard. Wyszyńskiego do gnieźnieńskiej katedry podkreślił w homilii badacz jego życia i nauczania ks. inf. Bogdan Czyżewski, który przyznał, że prymas jak mało kto, kochał bazylikę i dawał temu wyraz nie tylko w słowach, ale i w czynach.

„Kiedy 75 lat temu, 2 lutego 1949 roku, przestępował jej progi jako arcybiskup gnieźnieński i warszawski, czynił to z ogromną pokorą i jednocześnie dumą. Nigdy nie zapomniał o wielkości tego miejsca i odpowiedzialności, która na nim spoczywa. Kiedy po raz pierwszy po wyjściu z więzienia przyjechał do Gniezna, a było to 14 listopada 1956 roku, w niezwykle wzruszającym kazaniu wyznał: «wiedziałem, że jak długo Wolą Bożą jest, bym ja był dziedzicem tego Tronu, muszę go bronić przed wszelką nieprawością, przed wszelkim zuchwalstwem, wszelką pychą, ktokolwiek by to był, ktokolwiek by się nań targnął»” - cytował słowa kard. Wyszyńskiego dziekan Kapituły Prymasowskiej podkreślając, że szacunek i miłość prymasa do katedry przejawiała się także w zewnętrznej trosce o ten prastary kościół, w doglądaniu prowadzonych prac remontowych i śledzeniu prac wykopaliskowych.

„Nie miał trudności, by wdrapywać się na rusztowania, oglądać i rozstrzygać sporne niekiedy kwestie” - przyznał ks. Czyżewski nawiązując do zainicjowanej przez Prymasa Tysiąclecia w 1952 roku odbudowy i regotyzacji bazyliki, która trwała do 1965 roku, i której katedra zawdzięcza swój obecny wygląd.

Dziekan Kapituły Prymasowskiej wskazał także na inny istotny aspekt prymasowskiej posługi kard. Wyszyńskiego jakim było jego nauczanie płynące ze stolicy prymasów w Gnieźnie.

„Właśnie tutaj, z tego miejsca, nauczał czym jest Kościół widzialny, ta Boża budowla, której fundamentem jest Jezus Chrystus. Prymas ten Chrystusowy Kościół kochał całym sercem, za niego się modlił, o nim świadczył, czuł się za niego odpowiedzialny, patrzył na niego oczami samego Chrystusa jak na Oblubienicę. Uczył w tej katedrze, że «Ewangelia i krzyż to nie są zabytki, że Kościół to nie archiwum - to aktualne życie»!” - cytował ks. Czyżewski przyznając, że do odkrywania tej prawdy i nawracania się Kościół jest wezwany w każdym czasie.

„Dlatego warto wziąć sobie do serca, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, słowa które proroczo wypowiedział przed laty bł. Stefan Wyszyński: lepiej jest, gdy Naród wierzy, niż gdyby nie wierzył, że umacnianie wiary bardziej służy jedności Narodu, aniżeli jej niszczenie. (…) Umacnianie w Narodzie wiary w Boga Jedynego i Żywego dobrze Polsce służy. Sami oceńcie, co lepiej służy Narodowi: czy to, że jest zjednoczony w imię Boga Żywego, czy to, że jest bez Boga w sercu?” - cytował na koniec ks. inf. Czyżewski.

Odsłonięcie i modlitwa przy relikwiarzu bł. Stefana Wyszyńskiego miały miejsce po Mszy świętej.

W uroczystości uczestniczyli także: abp. senior Henryk Muszyński, poczty sztandarowe m.in. szkół noszących imię Prymasa Tysiąclecia, bracia Towarzystwa św. Wojciecha, klerycy z archidiecezji gnieźnieńskiej i diecezji bydgoskiej, osoby życia konsekrowanego oraz mieszkańcy Gniezna.

Relikwie bł. Stefana Wyszyńskiego zostały umieszczone w relikwiarzu ufundowanym przez kanoników Kapituły Prymasowskiej. Relikwiarz ma kształt owalu, z motywem trzech lilii andegaweńskich z herbu Kapituły Prymasowskiej i jest ozdobiony wstęgą. To odlew z mosiądzu patynowanego, wykonany w pracowni Piotra Łeszyka w Imielnie.

Relikwiarz został umieszczony w gotyckiej arkadzie, za pomnikiem błogosławionego Prymasa Tysiąclecia (autorstwa Wawrzyńca Sampa) w północnej nawie bazyliki.