Z Zawady Droga Jakubowa prowadzi do Pilzna. Od kościoła w Zawadzie wspinamy się serpentyną, obok dróżek maryjnych, w kierunku widocznego lasu. Przechodzimy drogą przez tenże bukowy las. Za nim napotykamy skrzyżowanie, na którym skręcamy w lewo. Dochodzimy do zabudowań i skręcamy lekko w prawo, w leśną drogę biegnącą równolegle z asfaltową. Dochodzimy do skrzyżowania dróg i wybieramy drogę na wprost. Idąc kilka kilometrów wierzchowiną dochodzimy do skrzyżowania, skręcamy w prawo w górę. Tuż przed szczytem wzniesienia, na skrzyżowaniu, idziemy w prawo w kierunku lasu. Dalsza trasa biegnie początkowo przez las, potem obok wsi Stasiówka, następnie znowu przez las do wsi Braciejowa, a stamtąd do wsi Gumniska. Z Gumnisk kierujemy się do następnego lasu, przechodzimy obok pomnika żołnierzy Armii Krajowej poległych w 1944 r., na polanę Kałużówka – miejsce największej bitwy partyzanckiej AK Obwodu Dębickiego z Niemcami w dniach 23 i 24 sierpnia 1944 r.

Z polany przechodzimy do wsi Dobrków, a stamtąd do Pilzna. Pierwsze wzmianki o Pilźnie sięgają XII wieku. Jeszcze wcześniej, bo w 1105 r., benedyktyni z Tyńca mieli tu duży kompleks dóbr oraz osadę handlową, którą przenieśli do Kołaczyc. Do połowy XV wieku Pilzno było ważnym ośrodkiem handlu, administracji i sądownictwa. Około 1400 r. ukształtowany został kwadratowy rynek oraz zbudowano kościół parafialny i klasztor augustianów. W kościele parafialnym najcenniejszą jest późnogotycka figura Madonny z Dzieciątkiem z ok. 1500 r., znajdująca się po prawej stronie ołtarza głównego. W sąsiedztwie rynku znajduje się również zespół klasztorny, pierwotnie augustianów, a od 1841 r. karmelitów. Należący do niego kościół Wniebowzięcia NMP był ufundowany w 1403 r. przez Władysława Jagiełłę. Kościół ten jest sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Łaskami słynący obraz Maryi z Dzieciątkiem został namalowany w XI wieku i był umieszczony w baszcie grodowej Pilzna. Obraz ten, uznany za cudowny, znajduje się w bocznej, północnej kaplicy. Przy tym sanktuarium kończy się podkarpacki odcinek Drogi św. Jakuba Via Regia.

Z przedstawionej tu i w 8 poprzednich odcinkach krótkiej charakterystyki Podkarpackiej Drogi św. Jakuba okazuje się, że nakłada się ona na Szlak Sanktuariów Maryjnych, a częściowo także na Szlak Architektury Drewnianej, na którym poczesne miejsce zajmują katolickie świątynie. Równocześnie prowadzi obok wielu pomników przeszłości. Stwarza to dla pielgrzymów szerokie możliwości przeżyć religijnych, estetycznych i patriotycznych. Wypada tu wyrazić wdzięczność dla Pawła Plezi, który taką właśnie trasę zaplanował.